*dePreSja
-
Pękły lustra.
Przez ogród idzie melancholia.
W mglistą suknię otulona, pantofelki w błocie.
Paranoja.
Cisza na tapczanie śpi, smutek kąsa duszę.
Słoneczny promień załamał się
na filiżance.
Słońce coraz niżej, pokazuje palcem
brudne szyby.
Ciekawskie wróble, bezczelnie
dopominają się o jedzenie.
Nie mam ochoty, ani na szyby, ani na wróble.
Wypuszczę z dłoni uwięzione chwile.
Rozrzucę...
Niech grzechoczą w rozbitym lustrze dnia.
Przez ogród idzie melancholia.
W mglistą suknię otulona, pantofelki w błocie.
Paranoja.
Cisza na tapczanie śpi, smutek kąsa duszę.
Słoneczny promień załamał się
na filiżance.
Słońce coraz niżej, pokazuje palcem
brudne szyby.
Ciekawskie wróble, bezczelnie
dopominają się o jedzenie.
Nie mam ochoty, ani na szyby, ani na wróble.
Wypuszczę z dłoni uwięzione chwile.
Rozrzucę...
Niech grzechoczą w rozbitym lustrze dnia.
O autorze
NAJNOWSZE KOMENTARZE
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
20 luty 2024
Tutaj jest link do filmiku który zrobiłam, może się przyda na piątek... miłego d...
Gość - Weronika
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Bardzo dziękuję. Jestem Pani wdzięczna. Pisze Pani bardzo przejmujące teksty.
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Oczywiście że tak... jestem szczęśliwa, że na coś się przydało moje pisa...
Właśnie gościmy
Odwiedza nas 297 gości oraz 0 użytkowników.
Komentarze