Dzwon epilogu

kiedy zakończył

ziemskie pielgrzymowanie

Sługa Sług Chrystusowych

Jan Paweł II Wielki

cały świat

od Wschodu do Zachodu

od Północy do Południa

zatrzymał się w miejscu

jakby dotykiem piorunu rażony

a strugi łez otwierały

twarde skorupy sumień

płakały też żałobne dzwony

na wszystkich kontynentach

lecz najgłośniej płakał 

Dzwon Zygmunta na Wawelu

płakał i śpiewał

dziękczynne Magnificat

bo nigdy dotąd

nie powstał Syn

tak wielki w Narodzie

i nigdy już więcej

nie powstanie

 

 

Autor: Don Adalberto

NIEBO
14 rocznica śmierci Jana Pawła II
 

Komentarze 2

Wiesława Waliszewska w wtorek, 02 kwiecień 2019 12:50

Piękny wiersz, o niezwykłym człowieku, o najwspanialszym Synu naszego narodu, który tak wiele uczynił, nie rękami, ani złotem, ani siłą ale Miłością. Dokonał tego jedynie miłością do Boga i ludzi. Pozdrawiam serdecznie

Piękny wiersz, o niezwykłym człowieku, o najwspanialszym Synu naszego narodu, który tak wiele uczynił, nie rękami, ani złotem, ani siłą ale Miłością. Dokonał tego jedynie miłością do Boga i ludzi. Pozdrawiam serdecznie
Gość - D. Adalberto w środa, 03 kwiecień 2019 09:19

Bardzo dziękuję za piękny komentarz. Cieszę się, że mamy podobne poglądy dotyczące tak wielkiej postaci. Serdecznie pozdrawiam.

Bardzo dziękuję za piękny komentarz. Cieszę się, że mamy podobne poglądy dotyczące tak wielkiej postaci. Serdecznie pozdrawiam.
sobota, 20 kwiecień 2024

Zdjęcie captcha