Wszystko dla siebie i dla serca,
bo w nim jest ta fala najgorętsza,
co roznosi swoje soki
i odżywia poprzez uroki.
UROKI  UMYSŁU  I DUSZY
zadowolona ,gdy ją coś poruszy.
Koszmary w organizmie się zdarzały,
całe szczęście ,że nie miały pola,
na jakim by pracowały.
Na pewno rozprawiłyby się
ze ŚMIECHEM wlewając
trucizny całą bekę.
NIC  Z  TEGO  MÓJ  KOSZMARKU,
posadzę cię na muchomorku,
a jak przylepisz się do jego duszy,
to ,cię z niego nikt nie ruszy.
A  MOJE  SERCE  I DUSZA
będzie się zaśmiewała i cieszyła
z twojego czerwonego kapelusza,
Dla mnie ,to będzie wielki dar,
gdy jak strach będziesz tam stał,
A ja się będę z ciebie śmiać : ha , ha ,ha.

Darem życia jest radość i uśmiech,
bo przesyła szczęściu sygnały istnienia
i jak dziecko patrzy na ściany świata
bez goryczy - bo wie ,że opiekuńczy
płaszcz wdzięczności mu dobrze życzy.

Dar życia ,to rzeka namiętności,
w której się nadzieja ukrywa.
Nie daje się zwieść pozorom,
bo GENIUSZ  uwielbienia z niej wypływa.

Żeby zwyciężać ,trzeba wrogów
demaskować ,niszczyć tych,
co nie pozwalają w spokoju żyć
I plotą nienawiści nić jak pająk tka swą sieć.

Dopiero wtedy będzie można,
dobro tworzyć na świecie
gdy nowy klucz zgody i sprawiedliwości
odnajdzie się i włoży do mądrości ucha.

Wtedy nasz dom od nowa budowany będzie
obszerny a nie zardzewiały , a jego ściany
pobielane wapnem będą jaśniały
jak kryształy i do słonka się kłaniały.

A ono w swym wielkim zachwycie
otoczy promieniami wszystkich tych
co kochają życie.

Czego ,tak kwaczesz kaczko
pyta się jej kot ?
A ty czemu miałczysz ?
jakby ci coś przytłukło nos.
Masz jakąś potrzebę ,co ?
Ja swoich kaczych dzieci szukam,
nawołuję ,nadstawiam ucha,
żeby nie odchodziły daleko,
bo INDOR wściekły jest
I zadziobałby je.
A ja odpowiada kot ,miałczę,
bo mi się jeść chce ,ale mysz
do nory mi uciekła ,
Nie mogę jej złapać i pożywić się.

Gęsi ,jak gęsi gęgają i o sobie
Różne opowieści opowiadają.
O pięknych puchowych piórkach
Nie takich jakie ma wiewiórka.
Nasze są leciuteńkie jak chmureczki
I dlatego nadają się na poduszeczki.
Nie tylko ,bo nasze gęsie pióra
To nie z drzewa wióra.
MOŻNA NIMI PISAĆ PIĘKNE WIERSZE
zamoczyć w kałamarzu i też
malować obrazy pięknymi kolorami
z różnymi wzorami.
A swym gęganiem czyli trelami
można z obcych krajów przyjechać
z dolarami.
Co ty mówisz ? Tylko - no nie ,tylko !
Worek zasobów przeróżnych,
też się przydaje ,jeśli się takie jak
my mamy ZŁOTE  JAJA  sprzedaje.
Popatrz ,tam się coś mieni,
pewnie sroka się z zazdrości zieleni.
Siedzi na czerwonej linie i chce się jak
najwięcej dowiedzieć o naszej dziedzinie.
Zamilknijmy wreszcie ,bo może się nam,
coś przydarzyć i znajdziemy się w areszcie.
      Bo wiesz powiem ci szczerze ,to nasza
słabość jest ,nikt nam jej nie zabierze,
ale " chcesz płynąć z prądem własnej
słabości ,to się wystrzegaj SZCZEROŚCI.

Każda kropla drąży skałę,
Ale gdy wydrąży rów,
To przesmyknie się nim
nawet taki zwierz jak tchórz.

A z tej kropli może się zrobić rzeka,
która popłynie tak daleko ,że prąd
Jej będzie tak silny ,nie zatrzyma jej
Nikt inny i choćby budował kaskady
Nic i nikt  jej nie da rady.
A gdy zasilą ją inne wody ,to choćby
Na swej drodze napotykała inne
Przeszkody- radę sobie musi dać
Bo ocean pełno takich rzeczek ma.

Wtedy ona jest szczęśliwa ,bo ją
Już nikt nie wykiwa.
Zasilana passatami ,sieje fale
jasnymi kolorami i śmiało dąży
Do wybranego celu ,odsuwając
WSZYSTKIE  PRZESZKODY 
I ciągle dąży do przodu ,do przodu
Mimo podkładanych progów
I podstępnych wrogów.