Konie

Pędzą konie pędzą, pędzą sobie w dal.

Czemu tak pędzicie, czego jest wam żal.

              Stójcie !

Zal nam czasu straconego, żal minionych lat.

  Stójcie !    Bo przykryje was czasu głaz.

Nie czas brykać. Nie czas pędzić  jak ten szalony wiatr.

Czy znasz cenę życia swą, bo on zna.

     Stójcie !  zabrzmiał echa głos.  Słyszę dźwięki ciche,

one biegną w twoją stronę i przynoszą ci nowinę.

Ja nie słyszę nic takiego, cisza wokół ucha mego trwa.

      Zatrzymaj je !  Nie dam rady.

                 One wolne są, aż po życia kres.

Spieszą się, śpieszą się, aby zdążyć na drugi brzeg.

       Spójrz ?

Słonko wyszło z poza chmur. Co z tego ?

Nie zatrzymasz ich biegu, one pędzą w szeregu.....

    Na przód, naprzód, na przód !!

Czy ich język znasz ?   Jaki to ten kraj ?

Nie znam go. Nie wiem? .......Bo nie poznasz go.