Kropla
Z dziurawego durszlaka
przelewa się woda
czy przez to zostaje rozdzielona?
ona zawsze wraca do stanu
swojego skupienia
nawet kiedy wyparuje
a z deszczem pamięta
gdzie jej miejsce w potoku
rwącego strumienia on
zbierając wszystkie dopływy
w rzekę się zamienia
tak w majestacie wielkości
wzbudza podziw
kto zmajstrował krople
że nieustannie kapaniem
przypomina o swoim istnieniu
Ja to ta kropla żywa
płynąca przez świat
w zakrętach wodospadach
chodź przybywa dni lat
wierzę że kiedy nadejdzie
zima sroga zamieni w sopel zimny
usłyszę tak właśnie trzeba
rozmrozi mnie promień złoty
i jak mglista para uniosę się
do nieba
Komentarze 2
Utwór dość ciekawy z refleksyjnym zakończeniem. Pozdrawiam.
Utwór pełen refleksji. Podoba mi się zwłaszcza zakończenie. Pozdrawiam serdecznie.