LIPO

delikatnie, powabnie pachniesz

ziołami łąki, wanilią, miodem

rozłożysta, w zieleni liści toniesz

ozdabiasz żółtym kwiatostanem

ty rozkosz błogą sercom dajesz

w ukropie lata srogich promieni,

szumem łagodnym częstujesz

w strugach zimnych barw cieni

naparze przeciwgorączkowy

moczopędny, uspakajający

miodzie jasny, złocisty, lipowy

herbato - napoju antystresujący

istna poezjo poetów, rzeźbiarzy

muzyko duszy instrumentów

raju pszczół, uroku pszczelarzy

dla miodnych na półkach słoików

cudowna ostojo spokoju stoickiego

ponadczasowy leku na bezsenność,

inhalatorze układu oddechowego

przynosisz podniebieniu słodkość

kołysko malowana moja lipowa

tyś do snu zawsze mnie układała,

pieśni matczyna, radosna, czerwcowa

tyś łzy nocnych upiorów poskramiała

natury świętych lip podniosłe głosy

które wychwalają całują niebiosy,

skarbie cenniejszy niż samo złoto

za ukochaną Ojczyzną tęsknoto

Kazimierz Surzyn