Akcja serca

Po burzy nadeszła cisza

aż w uszach szumi

wczorajsze sprawy

zabrał cyklon niepamięci

siedzę i patrzę na ręce

poranione od przeciągania liny racji

pieką , parciany sznurek przyzwyczajeń

czas było go już puścić

puścić co nie służyło

zmyć paprochy nadziei

by się już skończyło

to czego czas nie sklei

w milczeniu ziarenka liczę piasku

przyklejają się do ran

jak na letniej pocztówki obrazku

na pustyni uczuć zostałem sam

deszcz obfity twarz przemyje

do suchej nitki zmoczy

cieszyć się ze żyję gdy

piachu wspomnień pełne oczy

cisza po burzy gorzka ulga

piorunem rażony stoję słup

w kamień zamieniony

zatrzymana akcja serca

czy kochać będę kiedyś mógł ?

Czytaj wiersz
  1276 odsłon

Rusz w końcu dups..ko

Bo nie o słowa chodzi

co pchają się na moje usta

potrzeba przypomnienia

życie to nie jest pustka

 

Wiec kim jestem naprawdę

bywa szczęście toczy się kołem

lecz czemu zapomniałem o tym że

jestem wielkim i pięknym Aniołem

 

Moja moc , którą teraz poniewieram

aż serce zaczyna się psuć

krok po kroku łyżeczką małą dodam

by zacząć znowu ją czuć

 

Zacznę czuć od nowa

nie chcę nauczać i strofować

tyle lat narzekania więc

przestaję lamentować

 

To życie moje przecież

mistrzem jestem tego

co wokół sam stworzyłem

nie ucieknę od niego

 

Zapomniałem o sobie niestety

lęki te same w nich się spalam

trzymają mnie w ryzach

a ja im na to pozwalam

 

Mistrz który o sobie zapomniał

Usiąść pod drzewem w głuszy

wykopać  spod ziem odkurzyć

diamenty uśpionej duszy

 

Drzwi zatrzymują z napisem wyjście

mocować będę się z następnymi

lecz krok do przodu zrobić muszę 

by życia nie spędzić przed pierwszymi

 

Na planetę przyszedłem 

los nie zawsze sprzyja

lecz po to tu jestem

bo tylko zmiana rozwija 

 

Jeśli nie umiesz czegoś zmienić

zadawaj sobie ciągle  pytanie

jak ?

tak długo aż przyjdzie

w z prawdy rozwiązanie

 

Przyjaciółka wszystkie powiedział te słowa

"rusz w końcu dupsko

przestań już lamentować

bo wspieram cię bardzo chłopie"

Czytaj wiersz
  1171 odsłon

Wygrać nie łatwo

Wygrać wcale nie łatwo

kiedy gra się znaczoną kartą

z trosk codziennych rozterek

 szczęściu zrobić figielek

obstawić  ślepy los

z łanów zboża wyciągnąć ten kłos

który chmury w złoto zamieni

w dłoniach czujesz się mieni

możliwości nowych pełen trzos

lecz bogactwem niech będzie

teraz zawsze i wszędzie

to co w sercu ukryte 

żeby przelać ją w życie

i zrozumieć choć ciąży garb

że miłość

to

największy skarb

 

 

 

 

 

 

Czytaj wiersz
  787 odsłon

Unoszę się

Unoszę się na gładkiej tafli

solą nasączona woda

pozwala bezwładnie rozłożyć ręce

nie poruszam się więcej

Nie zakłócam spokoju

ogarniającej ciszy

kręgów żadnych nie tworzę

wiatr w obłokach nie usłyszy

Oddechu mojego żalu

na policzku ocean się rozlał

nos widzę ląd ostatni

na czubek jego chętnie bym dotarł

Stanął suchą stopą

suchą stopą stanął na szczycie

osuszył ciało zmarźnięte

zapomniał czym jest życie

Czy sklei kropla  słona

będące w ciągłej usterce

popękany porcelanowy wazon

ciągle bijące serce

Ukojeniem dla zmysłów

białe kwitnące róże

dla uczuć ocean spokojny lez

więc cały się w nim zanurzam

Czytaj wiersz
  887 odsłon

Piórko

Wyrwij piórko z kupra koguta

pomaluj twarz czerwoną kredką

wydobądź okrzyk zachwytu

obudź wewnętrzne piękno

Podskoków kilka zrób

bo gumka w majtkach spina

piórko we włosy włóż

z wolnością indianina

Wybiegnij w łąki życia

zwapnione kolana miękną

lecz nic to zrób dwie gwiazdy

a stare portki pękną

Najlepiej ubranie zrzuć z siebie

słowami trochę się bawie

lecz poco odzienie przekonań

niech ptaszek zaćwierka w trawie

A kiedy zmęczenie dopadnie

czoło wytrzyj chusteczką

usiądź wygodnie odpocznij

i poczuj wewnętrzne dziecko

 

 

 

Czytaj wiersz
  1086 odsłon