Proste słowa kobiecej wdzięczności zapisane w kilku zaledwie wersach - bardzo silna inspiracja wpłynęła na chwilową zmianę osobowości z męskiej na żeńską.

Troskliwie ocierałeś me łzy,
gdy płaczu powstrzymać nie mogłam.
Twoja bliskość koiła mój ból,
pozwalała mi ustać na nogach.

Nadal jesteś blisko mnie,
wspierasz i na nowo uczysz żyć.
A ja staram się być wdzięczna
za troskę, dobroć, wspólne łzy.

Warszawa, dnia 28 maja 2015
Moja Droga,
Nie mógł być mi obojętny Twój ból i łzy.

... i niezbyt trafne domysły

Hi!
"Wielki znowu mi poeta".
Pewnie przepisał tekst z gazety,
poprzestawiał, poprzekręcał,
dobrał rymy częstochowskie,
wpisał tajemnicze wielokropki
i wszystko podzielił na zwrotki.
Hi!  Hi!  Hi!

Autorka zacytowanej wypowiedzi, nie jest wielbicielką poezji.
A do mojej TFU... "twórczości" ma wyjątkowo szczery stosunek.

* * *

Niesłychane, niepojęte,
chłopak Eli pisze wiersze.

Uderzył się w głowę
i jest świrowaty ???

I jak się ujawnić,
to wstyd przecież taki.

A, niech się śmieją.
Co mi tam !
Masław pisze - a nie ja.

* * *

Gdy zapytasz troskliwie,
kiedy pisać przestanę,
odpowiem krótko i szczerze
- nie wiem.

Uporczywie tkwi mi w głowie poważny dylemat,
czy warto zapisywać myśli w wierszowanych tekstach.

Czy mam szansę być poetą na miarę Henryka,
czy przestanę pisać dyrdymały, chociaż wzięte z życia.

W jakim stopniu jestem śmieszny,w jakim mało odważny,
kto mnie zechce czytać... a kto zlekceważy.

Ogłaszam światu rzecz niesamowitą
- zapiał rankiem kogut, cudem ocalały.
Lis prowadzi śledztwo w sprawie kurnika.

Głupi kogut - wnet pomyślała lisica.
Przecież jest to sprawa taka oczywista.
Dochodzenie może prowadzić tylko specjalista.

Co tu można jeszcze wyrwać...
z kurnika - prawie już ograbionego.
Może zostało coś jeszcze więcej,
niż wynika z planu - strategicznego.