Nostalgią płynę

 

nostalgią płynę

do tych łąk

pachnących

do lat

które wraz

z młodością

odpłynęły

do dziewczyn

w pocałunkach

omdlewających

zwłaszcza

że to nie moje usta

je dotknęły

 

po drodze wyrastają

góry wzruszenia

niejedne zamiast śniegiem

są zazdrością

przyprószone

serce w coraz smutniejsze

się zmienia

sny o potędze

sny utracone

 

płynę więc nostalgią

na skrzydłach tęsknoty

a gdy z niej zsiądę

wyrywam kolejne pióra

bo dużo dobrego

może dać

dzień nowy

gdy tracę czas

na wspomnienia

nic nie może

się udać

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

(fot. Z Google)

 

 

Mądrość
Koniec z wzdychaniem
 

Komentarze

Umieść swój komentarz jako pierwszy!
piątek, 19 kwiecień 2024

Zdjęcie captcha