Obdukcja rozumu

Odpoczywa umysł
kiedyś wyzwolony
niebo pojaśniało
obietnicą
bezpieczna
za zasłoną własnych myśli
oddaje się magii
miłości własnej co rozkwitła
niemal dziecinną niewinnością
świat który ją stworzył
wciąż jej coś winien
tylko wspomnień nie dotykaj
ciekawski wietrze
nie o niej pisano wiersze.