Pejzaże serca

 
Mgły się snują w uśpionym parku.
Białym welonem otulając,
delikatny dotyk słońca.
 
Drżąca, jak liść na wietrze miłość
- tańczyła,
odurzona zapachem późnego lata.
 
Wiatr zrywał liście.
 
Przygasła, jak zdmuchnięty płomień,
Wpuściłam ją do domu i zamknęłam okno 
(by nie musiała wybierać,
między magią, a rzeczywistością.)
 
                      *
 
Najsmutniejszy z moich wierszy,
o miłości która była chora.
Kupiona od wariata na ryneczku
...równie szalona.
Zagubieni
Blizny
 

Komentarze

Umieść swój komentarz jako pierwszy!
sobota, 20 kwiecień 2024

Zdjęcie captcha