horyzontów pięciolinia nutka Leśno polna w baśń

miłosnych poczęstunków, w osuszanych włosów; wstaw

wrześniowym popołudniem, i szumem Orfidei płatków

pachniesz, w landrynkowych dopatrując spojrzeniach

poczęstuj mnie, w tych dzikich namiętnie płomieniach

są okrzesane dla plecionych ptaków, z polerowanym oczu

gdym tak swobodnie przypomina, o zimie i roku

Brzebrzułka wędrowna, ma słodka wolna bez smoczków

którym to nanosi się a noc, co prosi nutka swobodna

i bez minionych lat, - Miodowa Kochaj Cię;

W umiłowanym mnie; *

Dawid "Dejf" Motyka

tak mocno kochać brak

i wierzyć więcej trzeba

pożyczyć zatłoczone z drzewa

zaskoczyć się nie daj

i od wodnistych tafli gwiazd

przeżyć swój czas

spojrzeniem witać dookoła

tak rozkochać

w zamalowany zachód słońca

i wstać skoro świt

w skowronkach witać swe nieba

tak bez końca jak

Dawid "Dejf" Motyka

brum... i ulica,
co melodia zostaje | | a prawda jest goła,
prawica z okrąglejszego tu stoła |


sto tysięcy wrót i sto tysięcy przeładowanie

milkną w sekundy w pół, sekund błaganie

nie winni za winę nastanie oczekiwanie

po w jasny płód Ludzikim nagraniem..,

ochrzczę co pomszczę im wrogi wstyd!

wskrzeszeniem okrzesze płochliwy rytm!

w brzeziński sejm płuczką, oduczę cię!

,a z armatnim Juliusza Słowackiego |

- co łyku tu wlekł i mignął w myk w drzewie | 

chamidło za chama, to wielka Brytania,

Wyznacza torem, i błysł się motorem.

Zachowaj! Wychowaj! .. i otwórz mnie!.

co bardziej niż zwykle pisze się!.

schowaj się tu!..

Dawid "Dejf" Motyka