Pragnienie wypełnia nas w całości. 
Przelewa się.
Siłą woli możesz wszystko.
Niemożliwe staje się możliwym.

Pragnienie staje się realne
gdy nie dopuszczasz zwątpienia
Burzliwych myśli...
Walczysz o swoje spełnienie 

Jak prawdziwe są słowa,
chcieć to móc.Jak cieszą.
Wiesz,gdy odrzucisz tonę
kłód spod swoich nóg.

Już nie chcę żyć w swym maleńkim pokoju,
poukładanym świecie bez wad.
Chcę się potykać o swoje wady.
I niech nikt nie zwraca na to uwagi.

Bo nie jesteśmy bez wad.
Czasem nawet mogę boleśnie upaść.
By czuć,że żyję,że istnieje tu i teraz.

Przytul mnie i nie rozmyślaj co potem.
Och,jak nudny byłby świat bez naszych wad.

Szum morza,
szum wiatru, szum liści
Niebo pełne słońca,
myśli błądzące po bezkresie .
Ty , ja i kąsające muszki,
w błękitnej przestrzeni pachnącej miłością ,
przebłyskiem miłości, nietrwała miłością
na kilka chwil.
Spijamy słodki nektar w pośpiechu,
jak muszki .
Nie myśląc, że możemy utopić się w nim.

Jestem jak dzban wypełniony po uszy,
słodkim nektarem rozkoszy .
Wczuwaj się w jego słodki smak
Delektuj jak drogim napojem.
Przenoś ostrożnie by nie uszczknąć ni kropli.
Zachowuj się jak skąpiec, lepiej
nie dziel się z nikim .
Nalewaj z niego po trosze , spijaj
małymi łykami ,byś jak najdłużej go miał.
Jak bardzo się postarasz , rozkoszy nektar
wiecznie dopełniać się będzie .
Dbaj o dzbana kruchy kształt.
Pęknięty na zawsze pogubi słodki smak.

Huśtawka nastrojów , huśtawka mnie kołysze
Raz jestem pod niebem błękitnym
W jasnych barwach widzę cały świat
Co cieszy mnie ogromnie
To znów opadam ciężko czując , że życie jest męką
Próbuję odbić swą huśtawkę co wcale nie jest takie łatwe
By znów znaleźć się pod niebem błękitnym
Cieszyć się z jasnych barw mego całego świata pięknego.