manifestacja wiary

miłości do Boga

wdzięczności za łaski

adoracja kontemplacja

Chleb Nieśmiertelny

niesiony w monstrancji

Ewangelia przy ołtarzach

pięknie wystrojonych

wspólna modlitwa

śpiew serc gorących

orkiestra co tubami

rozwiała chmury

i rozkołysała chorągwie

płatki kwiatów wiosny

sypane Jezusowi

dzwoneczki hołdu

unoszone do nieba

pokrzepieni w miłości

Ciałem i Krwią

całemu światu

ukazujemy Chrystusa

świadectwem życia

wiarą autentyczną

jednością miłością

szczęściem radością

życzliwością pojednaniem

sprawiedliwością pokojem

uwielbieniem dobrocią

pięknem ubranych

ulic i domów

Kazimierz Surzyn

Najważniejsza jest miłość -

bezinteresowna uniwersalna

bez niej życie byłoby puste

świat stałby się pustynią albo

dżunglą nie do opanowania

Zatem niech miłość kwitnie

do bliźniego i samego siebie

jak cudne kwiaty łąk i ogrodów

niczym na chleb życia zboża

w modlitwie błagam Boże

Dodaj nam Panie światła

aby wędrówka po ziemi

stała się lżejsza i byśmy

podążali w stronę świętości

w czynach miłosierdzia

Kazimierz Surzyn

rozkołysały się dzwony

radosnym śpiewem

Chrystus

          idzie

                ulicami

kolorowe wstążki

łopocą na wietrze

chorągwie płyną

ponad głowami

jak żagle przesłania

wiecznie żywego

poszumem liści

w procesji

              kroczą

                       nawet

                               drzewa

muzykanci symfonię

pobożnie fałszują

a na rozgrzany asfalt

wdzięcznie

              kwiaty

                       opadają

wyrzucane z koszyczków

drobniutkimi rączkami

a Ty

taki kruchy i mały

jak płatek śniegu

w cieniu baldachimu

schowany

patrzysz i czekasz

kto Cię zaprosi do siebie

Autor: Don Adalberto

Bóg daje Chleb Żywy - Siebie

nadzieję życia kiedyś w niebie

Boże tak czynisz dla nas z miłości

śpiewamy Ci hymn wdzięczności

My również chlebem bądźmy

z ludźmi stale się nim dzielmy

owocem z ziaren łanów złocistych

nakarmmy ukochania głodnych

Wystarczy serce jak chleb dobre

rozmnażać szczęśliwości gotowe

gorliwe zawsze do dawania dłonie

otwarte ku będącym w potrzebie

Kazimierz Surzyn

Ojcze ludzi zwierząt roślin bytów
charakterów instynktów zieleni mitów
który patrzysz błękitnymi oczyma nieba
z miejsca środka z tam gdzie nic nie trzeba
kiedy Twój palec nosa mojego dotyka
uśmiecham się niezrozumienie znika
niech widzę innych rozpalony snami
w miłości mojej Twoimi oczami
prowadzisz drogą krętą doświadczania
dla dobra duszy mego wzbogacania
chlebem podzielisz biedaka bogatego
kłosy zbożowe siejesz dla każdego
miłość bez granic i bezwarunkowa
dajesz parasol kiedy mokra głowa
szanując innych o codzienność proszę
i dla żebraka znajdę jakieś grosze
w chwilach słabości przyślij swe Anioły
niech piórkiem gilgocą gdym w ciemnościach goły
niech nie zapomnę że Ty Jesteś całym
źródłem jasności Stwórcą Doskonałym.

Wspominam jak moje babcie

uczyły szacunku dla chleba

wnusiu - kochane dziecię

chlebek jest darem nieba

Chlebuś znacznie lepiej smakuje

gdy się nim z innymi dzielisz

niechże go nigdy nie brakuje

w modlitwie Boga poprosisz

Bochenek przed pokrojeniem

nakreśl pięknie krzyża znakiem

okruchy z ziemi zbierz starannie

traktuj zawsze bochen godnie

Pamiętaj chleba powszedniego

potrzebujesz do życia ziemskiego

zaś boski chleb eucharystyczny

to żywota rajski chleb wieczny

Kazimierz Surzyn

Dziękuję Ci Boże za ten dzień,

Co był tak pełen Twej miłości

I że chleb na stole też w nim był

I trochę ludzkiej życzliwości.

Za dzień pełen zwyczajnej pracy,

I modlitwy do Ciebie z rana

I miłości najdroższych mi dzieci

Gdy mówiły - "mamo kochana".

Dzień który mi dałeś Ty, Boże

Za cały od rana do nocy,

Bo nie byłby pewnie dniem takim

Bez Twojej w nim Boże pomocy.

dobrze nam z tym

doceniamy to kim

i jacy jesteśmy

podobamy się sobie

i to jest najważniejsze

komfortowo czujemy

się ze sobą a przez to

także z innymi ludźmi

jesteśmy prawdziwi

szczerzy pomocni

dostrzegamy drugiego

odnosimy małe

większe sukcesy

mówimy co czujemy

robimy co piękne

mamy tyle ile potrzeba

kochamy się -

idziemy razem

nie straszne są wichury

wady jak skały pękają

góry to żadna przeszkoda

suchymi stopami

przechodzimy przez

kręte rzeki życia

w magii bliskości -

żywot traktujemy

jak pasję

i chwilowy przystanek

do pełni szczęśliwości

co więcej każdy 

najlepiej wie

jak dobrze 

przeżyć życie

by wspomnieniem

kiedyś zawołano

oni żyli przykładnie

Kazimierz Surzyn

wierzę

w wyższość wiary

nad rozumem

nieskończoności

nad ograniczeniem

wierzę

w Trójcę Przenajświętszą

(nie do pojęcia na ziemi)

i w Kościół potrzebujący

ciągłego oczyszczenia

wierzę

dobrym słowom

które leczą rany

i łzom płynącym

w świątyni sumienia

Autor: Don Adalberto

Ojcze Wszechświata

Synu Zbawicielu

Duchu Światła

w Jednej Osobie

w Tobie

cała moja

WIARA

     NADZIEJA

         MIŁOŚĆ

Tobie zawierzam

 ŻYCIE

      ROZUM

           WOLĘ

Tobie DZIĘKUJĘ

Ciebie

    CZCZĘ

         UWIELBIAM

                 KOCHAM

Kazimierz Surzyn

WIOSNA

Jest cieplej

słońce przebija mgłę,

łagodnie grzeje,

budzi do życia przyrodę,

która wstaje wartko

z zimowego snu.

Pąki na drzewach,

coraz więcej trawy.

Zielono,

o, jak cudownie!

Wracają skrzydlate.

Bocian dziobie 

na łące, 

tryumfują

uśmiechnięte buzie.

Wręczam ci polne

kwiaty czułości

Sama jesteś kwiatem.

LATO

Niebo bezchmurne

szafirowe

Słońce Upał

Biegniemy trzymając się

za ręce -

w miłości

nadrzeczny cień

utopić spiekotę,

potem opalamy

nasze ciała

a w oczach rośnie

złoty sierpień.

JESIEŃ

Jeszcze tli się 

słoneczny promień,

jeszcze szumią 

rzeki fale,

jeszcze czuć

zapach traw, pszenicy,

a już liście

z drzew spadają,

listopadowy dywan,

ścieląc pod stopami.

W rękach trzymasz

bukiet liści kolorowych

I walc jesienny

tańczysz powabnie

Jaka jesteś piękna

w brązie żółci i czerwieni.

ZIMA

Białe niebo, 

biała ziemia,

przejrzyście czysto mroźno

Szaleją narty

łyżwy, sanki

prowadzone przez dorosłych

i przez dzieci.

Konie dźwięcznie

splatają barwny kulig,

rozsypując tuman śniegu.

Trwa zimowe, 

huczne szaleństwo

w roli głównej - My.

Za chwilę święta,

Dzieciątko nam błogosławi,

choinki zapach,

gwiazdkowe prezenty, 

sylwestrowa zabawa

a o północy

znów Nowy Rok

witamy toastem.

...

Wiosna, lato, jesień, zima

malują życia krajobrazy -

jak dotąd bardzo szczęśliwe

i choć lat przybyło,

sercem jesteśmy młodzi -

ile jeszcze pór roku

razem przeżyjemy?

Kazimierz Surzyn

Serce to nie tylko

włókna ścięgna rozkurczający się mięsień

serce jest wibracją

zaginającą czasoprzestrzeń

Wibracją jest wszechświata

w rytm bije herców jego

możesz nie wierzyć w nic lecz

stworzony(ś) z cząstek Jego

W rzeczywistości obecnej

czas zamienia w życie

pompując krew komórkom

by zbudziły się o świcie

To centrum naszego Bytu

jest środkiem środka wszystkiego

co związane z moją osobą

nie połączę się bez niego

Z duszy ulotną naturą

która wchodzi do domu

istoty ze światła stworzonej

nie mówiąc nic nikomu

Jest portalem myśli i uczuć

z Boskiego eteru płynącej

z jaźni nieogarniętej przez umysł

z wolności rzeki rwącej

Nie ma w nim żalu ni smutku

doktryn nakazów wierzeń

braków niezgody rozterek

bo nieograniczona to przestrzeń

Miłości też tam nie ma

szczęścia wielkiego rozkwitu

błogości ani zbawienia

to łącznik tych dwóch bliźniaczych bytów

Którymi jestem bez wątpienia

ulotnym i realnym

zamienia to na przemian

duchowy świat w materialny

I spytasz w wielkiej niemocy

zdziwiony wielce dlaczego

ten świat tak w uczuciach zakręcony

lecz serce nie ma z tym nic wspólnego

Duchu, Tyś Światłem co wszystko przenika

Ty jesteś w każdym człowieczym umyśle,

Ty mówisz kwiatom, kiedy mają kwitnąć,

Ty szepczesz drzewom, kiedy gubić liście.

Tyś Światłem Ognia które Apostołom

Bóg zasłał z Nieba w dniu Pięćdziesiątnicy,

By świat nie został w smutku nad żałobą,

Że Jezus odszedł, by siąść po prawicy

Ty koisz trwogę w każdej ludzkiej duszy,

Ty dajesz siłę żeby nie zwątpiła

I Ty jej znowu pomagasz odnaleźć,

Drogę do Nieba jeżeli zbłądziła.

Daj moim wierszom siłę świętą ognia

I daj mi wiarę co wszystko przemoże

Bądź w moim sercu i w moim umyśle

Bądź ze mną zawsze, Duchu Święty, Boże.

Duchu Święty - Ty jesteś tym światłem,

Którego pełna człowiecza dusza.

Ty mówisz ludziom gdy w życiu błądzą

Jak drogę znaleźć, jak w światło ruszać.

Ty jesteś z nami zawsze i wszędzie,

Wspierasz w cierpieniu gdy serce boli.

To Ty mi mówisz jak pisać wiersze

Jak iść mam w życiu według Twej Woli

Ty nas za rękę prowadzisz Duchu

Ty zawsze mówisz - lecz czy słuchamy?

Bo cicho szepczesz do każdej duszy

Prowadź - bo drogi naszej nie znamy.

pocieszyciel przewodnik

serca człowieczego

uzdrowienie ku dobroci

w miłości umocnienie 

umiłowanie prawdy

w modlitwie wspomożenie

utwierdzenie w Jezusie

Duchu Święty proszę o dary -

             rozumu

bym lepiej poznał tajemnice wiary

            mądrości

abym żył na wzór Chrystusa

            umiejętności

żebym funkcjonował w każdym

miejscu zgodnie z Dekalogiem

            rady

byś mi wskazywał dobrą

drogę życia

            męstwa

by to co ziemskie nigdy nie zdołało

oderwać mnie od Ciebie Boże

            pobożności

bym w miłości służył Stwórcy i ludziom

            bojaźni

abym w czystości duszy i serca

podążał do Twojego Królestwa

Kazimierz Surzyn

na klasztornym wzgórzu

          akacje przyodziały habity

                    śnieżnobiałych kwiatów

w powietrzu

          rozlanej

                     słodyczy

          gra muzyka

pszczelego roju

          i ptaki wyśpiewują

pobożne chorały

trącone lekkim wiatrem

akacje odnawiają śluby

(za wymarłych mnichów)

że będą nadal wiernie

przy klasztorze trwały

Autor: Don Adalberto

Fotografia: Don Adalberto

Wędrując szlakami Beskidu Średniego

spotykam wiele kapliczek maryjnych

wykonanych solidnie z drewna bukowego

w lampiony wstążki kwiaty wystrojonych

Dawniej wyznaczały trasę do Częstochowy

do Kalwarii wiodły i na wędrówki bliższe

dziś tu odpoczywam i dziękczynnymi słowy

wielbię Maryję za łaski sercu najdroższe

Odnajduję w zieleni Jezusa Chrystusa figury

farbami olejnymi przepięknie odnowione

ślicznie wkomponowane w ten cud natury

tu spełniły mi się prośby wcześniej wymodlone

Kazimierz Surzyn

" Wiesz, że Cię kocham"

Świątynia młodych

z Polski i ze świata

wyznanie wiary

modlitwa

       skupienie

pojednanie

        spowiedź

pokuta

         przemienienie

Eucharystia

w zieleni w błękicie jeziora

w grze świateł barwnych

rozbrzmiewają pieśnią

tańcem łączą w miłości

rosną ku niebu serca

jak kwiaty w ogrodach

przejście przez Bramę Rybę -

Bramę Trzeciego Tysiąclecia

      to oddanie siebie Bogu -

      to Jego wybór

      na przewodnika życia

Kazimierz Surzyn

Na średniowiecznym fundamencie stoisz

Pierwotnie jako osada królewska lanckorońska

Wyrębu drzew i bednarstwa ostoja 

Od dziewiętnastego wieku miasteczko

Wiarą przodków wartościami silne

Malownicze promienne solidarne

O Makowie przez Szwedów zniszczony

Zaborem austriackim pogrążony

Wojnami światowymi okaleczony

Krwią bohaterów okupiony

Łzy nad grobami wylewasz

Maki na ramionach dźwigasz

Pomniku 640 letni

Z herbem z koroną i trzema makami

Z flagą biało - zielono - żółto - niebieską

Ponad chmury wzrastasz

Z makowskimi rodzinnymi sagami

Setki wielkich ze sobą wiążesz

Z władzami u steru co dbają

O naszą przepiękną ziemię

Jak sadownicy o drzewostanu korzenie

Pajdo chleba dla rodzin Edenie

Przywiązany jest twój lud do ciebie

Tu każdy coś może znaleźć dla siebie

Przemysłem drzewnym meblarskim bogaty

Marko ekskluzywna Beskidów ozdobo

Z cudownym obrazem Matki Bożej

Królowej i Opiekunki Rodzin ukoronowanej

Przez Ojca Świętego Jana Pawła II

Przed 40 laty na Krakowskich Błoniach

Sanktuarium pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego

Cennymi kapliczkami i figurkami

Pełną wrażeń estradą " Makowianka"

Klubem Sportowym " Halniak" ponad 90 - letnim

Orkiestrą Dętą Domem Kultury

Ochotniczą Strażą do pomocy gotową od 137 lat

Szkołami co są filarem nauki wychowania tradycji

Haftem makowskim znanym w Polsce i na świecie

Zabytkami wzrok przykuwasz

Kultury sportu  turystyki skarbnico

Rozśpiewany roztańczony wspaniały

Dniem nocą romantyczna poezjo

Prozo pamiątko obowiązku morale

O Muzy Animatorzy Artyści Sportowcy

W zielone alejki strojny

Dywanami kwiatów zapachami zachwycasz

Pod kapeluszami drzew marzenia pobudzasz

Słońce w sercu Księżycu diamentowy

Makowską Górę Widokową na zdrowie oferujesz

U stóp Bryndzówki śliczny

Dumo Beskidu Makowskiego

Całą duszą sercem kochany

O cudzie nad Skawą

Kazimierz Surzyn

Kiedy żyła dawałem 

Jej kwiaty wdzięczności

laury sercowe miłości

cieszyliśmy się sobą

Teraz nad grobem

płaczę w zaciszu

różaniec odmawiam

pocieszenia szukam

Jak dawniej przynoszę

piwonie czerwone

bukiety kolorowe

rozmawiam czule

Mam w boleści serca

ciągle żywe ostatnie

nasze pożegnanie

na sali szpitalnej

kiedy umierała

na moich rękach

do piersi wtulona

z losem pogodzona

"synku nie płacz

ja wiem że sobie

w życiu poradzisz" -

cichutko wyszeptała

Dzięki Twym naukom

poświęceniu pokorze

radzę sobie dobrze

choć mamusiu tęsknię

Kazimierz Surzyn