Poezje erotyczne

Mówisz, że poezja,

przyroda i kwiatki...

Potem dodajesz coś

o słonecznym blasku.

A ja myślę, jak zdjąć ci szatki?

Marzę też o nagości o brzasku.

Dajesz mi wciąż

urocze wiersze.

Próbujesz zachwycić

swoim zamyśleniem.

Myślę, że od poezji

piersi są lepsze.

Od gorących słów,

bardziej grzeje

przytulenie.

Szepczesz wciąż

o wielkiej miłości.

To prawda,

że wszystko

od słów się zaczyna...

Znam jednak stan

największej urokliwości...

Gdy w ekstazie ciał

wygina ciało

dziewczyna.

Oskar Wizard

(fot. z Google)

Miej serce i patrz w serce,

a mnie się wydaje...

Chociaż duszę mam bardzo

poetycką...

Pod tą bluzką jakieś krągłości

poznaję.

Sprawiają, że figurę masz

jeszcze bardziej śliczną.

Nie patrz na nogi,

a w głębię

piękna duszy!

Tak mówią ci,

co czarować słowem

potrafią...

Mnie zawsze

widok kształtnych nóg

wzruszy!

Obie w czeluście serca

wpadają.

Mówią też słuchaj sercem

co powiedzą jej słowa...

Cóż zrobić,

skoro na ustach twych

przykleiło się moje spojrzenie?

Mógłbym bez końca

spojrzeniem

mowę kosztować...

Choć marzy mi się (nie serc),

a warg połączenie.

;)

Oskar Wizard

jesteś jak poezja miłosna

piękna

urocza i radosna

gdy widzę

jak słodko się do mnie uśmiechasz

zmysły urzekasz

gdybym tak mógł

zdjąć cię z tej fotografii

a ty po raz drugi

na mnie namiętnie

spojrzała

nadstawiłbym serce

aby amor mógł trafić

bo przy tobie

każda róża

z zazdrości

zwiędnie

jesteś jak poezja miłosna

mam chęć zanurzyć usta

w aksamitne włosy

tak uśmiechać się potrafi

tylko wiosna

natchnienie dnia

i namiętność nocy

Oskar Wizard

(fot. z Google)

nie myśl już

o jutrze

zbyt wiele

ja dzisiaj

przy tobie

jestem

popatrz na mnie

uważnie

aniele

nie widzisz

że pragnę cię

zatrać się we mnie

porzuć wszelkie

niespełnione marzenia

będzie nam miło

i przyjemnie

z uczuciem

świat w piękniejszy

się zmienia

Oskar Wizard

(fot. z Google)

Pragnęła miłości -

nigdy jej nie zaznała
nie wiedziała co namiętność
co pocałunek mężczyzny
pewnego dnia - na zawsze
ten smak zapamiętała

jego ciepłe dłonie
namiętnie ją pieściły
płonęła jak pochodnia
gdy dotykał jej ciała
szaloną namiętność
w niej wyzwalał -

dziękowała Bogu 
że wreszcie ją spotkała 
miłość - szaloną namiętną
co jej życie odmieniła
na zawsze w sercu
jak w wieczystej księdze -
trwały ślad pozostawiła .

autor: Helena Szymko/

foto z Google/