Jam Jamioł Twój!
Witaj pod moimi skrzydłami.
Nie słuchaj innych ,
żaden zbój!
Otoczę Cię
rozkosznymi poezjami!
Możesz wszystko zyskać,
niczego nie stracić!
Nawet gdy wkurzam,
pobudzam do działania!
Przy mnie
będziesz się
uczuciami bogacić...
Jeśli zechcesz,
nauczę sztuki kochania.
Będę trwać przy Tobie
aż do nienawiści
albo ekstazy...
Uwierz,
że to Ty
o efekcie zadecydujesz!
Bo coś najpiękniejszego
może nam się przydarzyć...
Czy już mnie,
tak jak ja Ciebie,
miłujesz?
;)
Oskar Wizard
ukryte w szafie
zamkniętej
na klucz
ze stali
pokryły
notesy
i dawno zapomniane
kalendarze
jeszcze wczoraj tętniły
życiem
zachwycały
barwami
czterech pór roku
nadziei
fascynacji
spełnionych pragnień
i wiary
że wszystko
co dobre
może się zdarzyć
świat był
taki wielki
pełen tajemnic
i wielu możliwości
teraz zapewne
mają już tylko jedno
pragnienie
abym
otworzył
szafę zamkniętą
stalowym kluczem
i przeczytał je
czasem
bo wtedy
ożyją
Oskar Wizard
lubię ciepło twoich dłoni
zwłaszcza
wieczorem
pomiędzy
wczoraj i jutrem
gdy nadzieja
rozkwita
gwiezdnym pyłem
lub gaśnie
pośród snów
niespełnionych
lubię ciepło twoich dłoni
gładzących moje
wzruszenia
natchnienia
i niepokój
są balsamem
na wszelkie
zawirowania
w życiu
uwielbiam
twój dotyk
będący obietnicą
szczęścia
i nadzieją
że wszystko
jednak
ma jakiś
sens
Oskar Wizard
przycupnęło skromnie
pomiędzy
zakurzonymi książkami
i rozpalonym laptopem
może pozostawił
je któryś
z miłych gości
a może
upadło przypadkiem
podczas
ostatniego rozstania
bez gniewu
lecz z podtekstem
wychodząc z cienia
otrzepało
przydeptne
niepamięcią skrzydła
aby wznieść się
w okolice żyrandolu
bo słowa
nie lubią pozostawać
niezauważone
i bez odpowiedzi
próbowałem
złowić je
siatką na motyle
pamiątką z dzieciństwa
którą łapałem też
słowa dorosłych
tak zapalczywie
przeze mnie
gromadzone
jako sentencje
o życiu
byłem ciekawy
czy jest to słowo
przyjazne
może nawet zakochane
lub chce
mnie przed czymś przestrzec
niestety
słowo wyleciało
przez otwarte okno
w kuchni
w której gotowałem
właśnie kawę
aby delektować się
aromatem
napoju
i tego właśnie słowa
widocznie
nie trafiło na swój czas
było przeterminowane
albo skierowane do kogoś
innego
straciłem słowo
ale zyskałem
pytanie
bo świat nie znosi
próżni
Oskar Wizard
Odkryłem rolę pracy
w umałpianiu człowieka...
Zwłaszcza, gdy pracuje
na dwa etaty.
I gdy ta praca
niezbyt urzeka...
I zapominasz już
wygląd swojej chaty.
Lubię jak małpa
wylegiwać się po robocie...
A wcześniej jak szympans
skaczę po fajrancie!
Gdybyż tak jeszcze
zarabiać góry złote...
Lecz to nierealne
na obecnym froncie.
Lubię więc bujać
w obłokach
jak małpa na gałęzi.
Jedyna to rozrywka,
gdyż w domu
trzeci etat czeka.
Czego się jednak nie robi
dla rodzinnych więzi?
I to poświęcenie
dla bliskich
wciąż mnie urzeka!
Oskar Wizard
I chociaż wiosny nadal nie ma...
Skuta lodem wciąż jest ziemia...
To myśli już wiosenne,
słoneczne i pogodne...
Czas już wpasować się
w lżejsze sukienki i spodnie...
Usiadłem na swojej
ukochanej plaży...
Może coś pięknego
dziś się wydarzy?
Myślami wysyłam
serdeczne nadmorskie
pozdrowienia...
Życzę dobrego relaksu
i wiosennego
serca westchnienia...
Oskar Wizard
Chciałbym...
Spotkać się z tobą...
Na dróg rozstaju...
W połowie drogi,
między szeptem
i serca drżeniem.
Chciałbym...
Złowić w spojrzeniu...
Iskrę, która rozpali
niebo...
W połowie drogi,
między słonecznym zachwytem
i księżycową sonatą.
Chciałbym...
Umówić się z tobą...
Na zachód od Edenu...
Bo na wschodzie
straciliśmy już wszystko.
A ja chciałbym
odzyskać...
Ciebie!
Oskar Wizard
różom
nie wyrywam kolców
może mnie kiedyś
nimi obronią
omijam też wiatr
ma wiele
do zrobienia
dobrego i złego
bez zbędnej zachęty
patrząc na wierzby
popadam w zamyślenie
nad zakurzonym fortepianem
który od dawna milczy
a może nawet
płacze
jak one
w zakręcie strumienia
poszukuję
znaków tajemnych
które zwiastują
nasze kolejne
spotkania
i tylko niebo
niezmiennie
ukrywa
błękit
za żaluzją chmur
i tylko zegar
odmierza
nasz czas
tykając
niecierpliwie
ciekawe
czy coś
wie?
Oskar Wizard
Dobry treser nawet lwy nakarmi trawą.
Jeśli ktoś usilnie pragnie zmienić życie innych,
z pewnością przegrał swoje.
Tajemnica bogactwa? Chciwość.
Istnieje uczucie potężniejsze od miłości.
Jest to strach przed samotnością.
Demokracja. Sprytny pomysł bogatych
na sterowanie biedniejszymi.
Religia. Wyprzedaż nieba w promocji.
Najlepsze oferty na abonament.
Oskar Wizard
Tyle śniegu do wykorzystania!
W polityce kwitnie bzdura.
Czas na absurd zlepiania.
Ulepimy kogoś dostojnego!
W podzięce za codzienne rozbawienie.
Pomnik bałwana politycznego!
Zabawimy się też świetnie.
Ubijemy mu czoło zamyślone.
W końcu na myśliciela się kreuje.
I oblicze krzywdą spasione.
Serca nie dam, bo on nie potrzebuje.
Będzie stał,
aż do wiosennego słońca.
Wielki jak granitowych pomników dziesięć…
Bo każda kariera jest początkiem końca.
Po nim pozostanie kałuża,
po polityku niechęć!
Oskar Wizard
Chociaż pomiędzy nami
błyszczące serwery...
I między nami pola,
lasy, rzeki...
Jest we mnie zachwyt
niezmierny...
Że tęsknisz
i czekasz.
Chociaż znów
wprowadzili
program nowy...
Który wzbudził niesmak
zamiast zachwytu...
To znów jestem
chętny i gotowy...
Aby adorować cię
od samego świtu.
Oskar Wizard
niewiele dziś trzeba
aby wejść komuś na odcisk
wystarczy kolor skóry
płeć poglądy
czy preferencje
i już ktoś strzela
jadowity emocji pocisk
bo złe emocje
mają dziś
niesamowite wzięcie
podwójna moralność
święci wielkie triumfy
święte paciorki
przesuwają
drapieżne pazury
ja nadal wierzę
w herosów i nimfy
i że zły człowiek
oberwie kiedyś
z grubej rury
Oskar Wizard
(20.03.2013)
Wsparcie przyjaciół sobie cenię.
Bez nich życie nie miałoby sensu.
Lecz wrogów też lubię szalenie.
Nadają życiu biegu.
Marny jest los bez konkurencji.
Brakuje do walki z losem motywacji.
Najlepiej gdy myślą, że są święci...
A ja wiem, że nie mają racji.
Każdy swój krok
analizuję sto razy.
Nie chwaląc się oberwałem
od losu zbyt wiele.
Upadki też mogą się przydarzyć...
Lecz wtedy wsparciem są przyjaciele.
Życie przypomina
brylowanie po szachownicy.
Wygrywa ten,
kto udaje beztroskiego.
Pamiętaj aby przede wszystkim
na siebie liczyć.
Najłatwiej pokonać
kogoś zapalczywego.
Niech im się wydaje,
że cię poznali.
Utwierdzaj ich
w tym przekonaniu.
Niech myślą, że są wspaniali...
Nawet chwilę po ich pokonaniu.
Jeszcze lepsze
są stany zapalczywej złośliwości.
W niewolę wpadają
myśląc wciąż o tobie.
W tym czasie
oddawaj się miłości.
Rozkosznie
odpoczniesz sobie.
;)
Oskar Wizard
Opadła ręka
na wiersz niedokończony...
Atrament pokrył
szaleńcze wypociny.
Radością chwila ta była
dla żony...
Szczęściem
dla całej rodziny!
Redaktor odetchnął,
gdyż miejsca na serwerze
już brakowało.
Nikt tego nie czytał
oprócz znudzonych życiem dam.
A jemu łamania klawiatur
było mało...
Poza tym był to burak
i cham!
Ucieszyli się ze śmierci
pozostali poeci.
Odpadła im
uciążliwa konkurencja!
Drażni gwiazda,
która wciąż świeci.
Cieszył się prokurator,
bo poetę
czekała znów
amnestia.
Przy zwłokach usiadł
Anioł z Diabłem,
(obaj zasmuceni).
Autor nie pasował do Piekła,
a tym bardziej do Nieba.
Skoro czas wypełnił się
na tej Ziemi...
Na zawsze do Czyśćca
zabrać go potrzeba!
Będzie tam robił to,
co do tej pory...
Pisał wiersze
czytane przez kilku przyjaciół
i dywizję wrogów.
I tylko rodzina
wieść będzie spory...
Dlaczego za tą twórczość,
nie dorobił się
skrzydeł ani... rogów?!
Oskar Wizard
Kładę poezję
pomiędzy ogień i wodę.
Śpiewem niech będzie
w krainie milczenia.
W jałowe dni
wplotę wersy słodkie.
Niech los
w lepszy
pod jej wpływem
się zmienia.
Będzie słonecznym promieniem
w pochmurny dzień.
Skargą,
gdy krzywda
będzie się działa.
Rozproszy
każdego smutku
cień...
Gdyż w sercu
doświadczonego życiem
powstała.
Oskar Wizard
Kłębią się wciąż
i spokoju nie dają.
Jeden piękniejszy
od drugiego.
Słodzą sobie
lub zaczepiają.
Czy powstanie
coś wielkiego?
Lubią tak robić
internauci i poeci.
Bo każdy profil
to inne doznania.
Wszystko
się przecież
pomieści w sieci.
Fałszywy obraz
prawdę przesłania.
Mistrzowie potrafią
podrabiać płcie
obydwie.
Maksymalne ukrycie
własnej tożsamości!
Pamięć o kimś takim
szybko zginie...
Gdyż brak mu odwagi
albo godności.
Trudno być sobą
w czasach dzisiejszych.
Swoimi ustami
prawdę wyrażać...
Ktoś udawany
jest może piękniejszy?
Być sobą
potrafi niektórych
przerażać!
Oskar Wizard
twoja nieśmiałość uśmiechu
oraz przeciągłe spojrzenia
wiodą myśli do grzechu
pragnę namiętnego przytulenia
ten pierwszy pocałunek muśnięty
podany wargom przez oka mgnienie
jest dla duszy najsmaczniejszy
tak jak delikatne przytulenie
drżysz
rozbudzona szeptem rozkoszy
słodka tęsknota płonie pragnieniem
dotykam z zachwytem aksamitne włosy
obietnicą radości zwanej spełnieniem
Oskar Wizard
Było nie brać,
tego jabłka
od Ewy!
Bo czy nam źle było
w baśniowym raju?
Aniołki wykonywały
swój lot podniebny...
Potem golonką
karmiły nas
w cudownym gaju...
Nie powiem,
miłość to uczucie piękne...
Lecz ile się trzeba
przy nim nastarać?
I złość,
jeśli były to
wysiłki daremne...
Albo też łączyć się
i w gniewie
rozstawać!
Więc zamiast lenistwa
mamy teraz kochanie...
Chociaż częściej
zamiast seksu
boli ją głowa...
Każdy tygrys
misiaczkiem
wnet zostanie...
W nagrodę
na wczorajszym rosole
pomidorowa!
Oskar Wizard
W każdej sprawie,
musi wyrazić zdanie!
Najbardziej w tej,
której nie pojmuje.
Obrazić kogoś,
to jego największe
kochanie.
To nic,
że mu się wątroba
już psuje.
Bo jad
jest naturalnym
hejtera pokarmem.
Wyobraża sobie
swój nick
jako tarczę bohatera.
Bluzg dla niego
jest jak dla małpy
bananem...
Odreagowuje to,
co w życiu nazbierał.
A jest to wręcz
niewielkie dokonanie...
Gdyby miał bujne życie,
nie siedziałby
przed monitorem...
Nie dla niego pieniądze
ani wiekie kochanie...
Tygrys bez twarzy,
z dziadowskim honorem.
;)
Oskar Wizard
Lubimy wymyślać słowa
dla tego, co niepoznane.
Mówisz więc Bóg
i w tej chwili
go stworzyłeś.
Nauka zaś zna teorie,
które są niezmierzalne...
Odpalasz atomową bombę
lecz nie wiesz
jak to zrobiłeś.
Co trzyma
elektron z protonem
na uwięzi?
Ktoś twierdzi,
że Wszechświat
kiedyś całkiem się
rozrzedzi...
Inny zaś,
iż przeciwnie
- do czarnej dziury
się zwęzi...
Pokaż mi,
gdzie w tej chwili
są dusze
i Wszyscy Święci?
Rozpadają się książki
od moli i starości...
Kiedyś zatrzymają się
serwery internetowe...
Urodzi się ostatni
spośród ludzkości...
Pojawią się inne
gatunki dominujące.
Wymyślamy wciąż słowa
dla tego, co nowe...
Tak jakby mowa
była największym
osiągnięciem.
A jeśli przestrzeń
jest zjawiskiem
wielowymiarowym?
Zaś My
spośród wielu,
niewielkim
eksperymentem?
Oskar Wizard
(06.02.2018)