Ciało

 

Jest w nas coś takiego,

co wzrusza.

Do tego myśli

wolne

i nieposkromione.

Z pewnością

potrafi zachwycić

dusza.

Prawdziwy żar jednak

to ciało przytulone.

 

To ciało kogoś,

kto nas wręcz zachwyca.

Z rozkoszą

opisujesz dłońmi

jego kształty.

Pragniesz na zawsze

zapamiętać urok oblicza.

Gdy kochasz

piękne będą

nawet zmarszczki,

fałdki.

 

Największa to radość

gdy ciało do drugiego

pasuje.

Gdy z ich połączenia

powstaje

najpiękniejszy ornament.

Chwile najwyższej ekstazy

serce zachłannie

zapamiętuje.

Bo są cenniejsze

niż złoto

czy najdroższy

diament.

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

(fot. z Google)

 

 

Gdzie zastanie ?

Memento mori

zegar o tym powie

zabiegany jestem i

nie takie zmartwienia

siedzą w mojej głowie

Tyram nieustannie

bywa że stresuję jak

zwiążesz koniec z końcem

nikt nie podziękuję

Za spocone czoło

że kawałek chleba

przytargam na garbie

nie jest mi wesoło

lecz ten dar jest z nieba

nie usłyszę witaj

mój jedyny skarbie

Samochód perkocze

majster kasę liczy

cztery stówki będzie

układ kierowniczy

Szlak trafia mnie z wolna

skończy się to w końcu

portfel ścieniowany

trzeci raz w tym miesiącu

Sprzedał bym w cholerę

cacuszko leciwe jednak

nie potrafię ,kiedy patrzą w oczy

reflektory  tak poczciwie

Mam pamiętać o śmierci

jakie ma znaczenie

gdzie zastanie , na ulicy

w pracy może wykończy mnie

poranne golenie

Zgodnie z przysłowiem

śmierć i rozwolnienie tam gdzie zastanie

Gdy zapuka do mych drzwi

wystrojona w czarnym trykocie

żona otworzy , zmarszczy brwi

pani kochana jego nie zastanie

on ciągle w robocie

 

 

 

 

Dusza

Który mur skruszy pusta głowa

kiedy od tępego odgłosu

słychać odbijające się echo

i gruchanie groszka fasoli

zamiast zwoju mózgu

dusza gdzieś daleko hen

nie obchodzą ja ludzkie rozterki

ona woli wylegiwać się w łąk przestworzach

niż patrzeć na walenie o rozum

cholerna nieczuła firanko

błąkasz się gdzieś po świecie

a ja jestem tu sam

otoczony z cegły murami

mocnymi twardymi nieczułymi na łzy

są mocne bo sam je budowałem

z zaprawy żalu  a cegła wypalona

żarem złości wewnętrznej niemocy

gdzie jesteś bezduszna duszo

i czemu śmiejesz się w oddali że

na furkę nie zostawiłem miejsca

głupi człowieczku zacofany

myślisz że ja nic nie słyszę

ja przenikam przez ściany

 

 

 

Ostatnia pierwsza komórka

Zajrzyj do środka wnętrza

do najodleglejszego atomu

w głąb jaźni stworzenia

w przestrzeń swojego

rytmicznie bijącego serca

zamknij oczy i bądź tam

gdzie dla innych wstęp wzbroniony

bądź w sobie całym sobą

zatrzymaj się i rozgość

usiądź wygodnie odpocznij

ten świat wyłącznie dla ciebie

stworzony byś mógł wybrać

w nieograniczonej wolnej woli

po czyjej jesteś stronie

bo każdy wybór jest dobry

nawet kiedy w innych złość wzbudza

masz prawo więc do niego

ciepłego promienia światła gdzie

uśmiech jest odpowiedzią

na wszystkie zmartwienia

czuć watę cukrową lepką

i pajęczyną słodką połączony z

innymi sercami w miłości

albo jeść czekoladę gorzką

skwaszony nad cytryną

łzy cebulowe wylewać

szlochając że miłości nie ma

na fotelu w głębinach siebie

zanurzony w zrozumienia ciszy

każdą odpowiedź znajduję

na pytania mi odpowie

ta komórka ostatnia co

jako pierwsza ma kontakt

z Bogiem

 

 

 

 

 

Instrukcja Życia

 

Bądź sobą. Poznaj siebie.

Możesz wzorować się na kimś innym,

ale zawsze będziesz tylko jego cieniem.

Prawdziwy blask tkwi w tobie.

Dobrze jest odkrywać siebie.

Jest to fascynująca i niekończąca się podróż,

gdyż wciąż się zmieniamy.

Nigdy i nigdzie

nie było i nie będzie

kogoś takiego jak ty.

Dąż do własnych celów.

Cele innych ludzi nie są twoimi.

Nawet gdy je osiągniesz,

mogą nie tylko nie cieszyć

lecz stać się przyczyną udręki.

Odkrywaj to, co blisko.

Zbyt często marzymy

o szczęściu ukrytym

za horyzontem,

nie dostrzegając tego

co jest przy nas.

Jeśli coś chwycisz w dłoń

i przytulisz ramionami

jest twoje.

Natomiast wszelkie plany i zamierzenia

dotyczące dnia jutrzejszego,

mogą nigdy się nie zdarzyć.

Żyj tu i teraz.

Cały wszechświat istnieje tylko w tej chwili.

Wczoraj pozostanie już na zawsze tylko snem.

Jutra może nie być.

Nie wiemy ile nam czasu pozostało.

Wykorzystaj w pełni

podarowane ci przez los

najbliższe 24 godziny.

Wyciśnij z nich wszystko co dobre,

jak sok z cytryny.

Jeśli popełnisz błąd,

spróbuj go naprawić.

Może się to nie udać,

ale unikniesz wyrzutów sumienia

będących udręką duszy.

Staraj się omijać

na ile to możliwe

ludzi złych.

Wszelkie interesy i kontakty z nimi

często kończą się

wykorzystaniem drugiej strony.

Nie staraj się ich zmieniać,

wystarczy, że przestaną być

zagrożeniem dla ciebie i twoich bliskich.

Gdyby wszyscy tak robili,

sens ich zła straciłby rację bytu.

Próbując ich ulepszyć,

możesz upodobnić się do nich.

Unikaj konfliktów i starć,

traktując walkę

jako ostateczność.

Tylko słabi i niepewni własnej wartości

kłócą się i walczą od razu.

Często ignorując agresora

pokonujesz go w sposób

najbardziej dotkliwy.

Poczuj swoją moc.

Pamiętaj jednocześnie,

że na agresję bezpośrednią

należy zawsze reagować.

To jest właśnie ten czas,

w którym chronimy wyższe dobro

przed uszkodzeniem

lub zniszczeniem.

Gdy widzisz krzywdę innych,

zrób wszystko co jest w twojej mocy

aby zapobiec nieszczęściu.

Nie musisz być bohaterem,

wystarczy, że postrasz się

sprawiedliwie postąpić.

Jeśli tego nie zrobisz,

będziesz współwinny złego czynu.

Z pewnością tego nie chcesz.

Wspieraj w pozytywnych dążeniach ludzi dobrych

dając im dodatkową motywację do działań.

Jeśli to możliwe,

pomóż też tym,

którzy próbują

dokonać w swoim życiu zmian,

nawet gdy im to nie wychodzi.

Bo próbują zamiast czekać na cud.

Możesz stać się współautorem ich sukcesu.

To wspaniałe doznanie.

Poczuj siebie i przestrzeń dookoła.

Z pewnością dostrzeżesz,

że energia życiowa

zupełnie nie pasuje

do świata materialnego.

Pojawia się

i pomimo zdobyczy medycyny

zawsze po jakimś czasie

odchodzi stąd.

Spróbuj odkrywać jej źródło.

Niektórzy nazywają ją Bogiem.

Być może

nigdy nie odkryjemy

Jego istoty,

posiadając zmysły

ograniczone czterowymiarową przestrzenią.

Podobno wymiarów jest dużo więcej.

Już sama próba

zbliżenia się do tajemnicy sprawi,

że poczujesz się lepiej.

Gdzie szukać prawdy?

Niektórzy odnajdują

wystarczającą im część

w mądrych książkach lub ludziach.

Strzeż się jednak fałszywych proroków.

Zwłaszcza tych,

którzy na wierze zarabiają.

Sądzę, że

najtrwalszym nośnikiem informacji

jest przekazywana

z pokolenia na pokolenie

pamięć genetyczna.

Jeśli Bóg chciał nam coś przekazać,

zrobił to w sposób trwały,

w każdej chwili i dla każdego

dostępny.

Dlatego dobrze jest medytować,

łącząc się z przekazem źródłowym.

Niech cię więc wiedzie przez życie wiara,

nadzieja na szczęśliwe rozwiązania

i miłość będąca najpiękniejszym uczuciem

ze wszystkich nam znanych.

Wiara, że to życie

jest tylko przecinkiem w zdaniu

,, Jestem częścią wszechświata,

który jest nieskończony i wieczny."

Nadzieja, że nigdy

nie jest tak dobrze lub źle,

aby nie mogło być lepiej.

Miłość do siebie,

ludzi i osoby wybranej.

Bo ten, kto nie kocha

egzystuje tylko.

Bywa często jak diament

zachwycający otoczenie.

Lecz wewnątrz martwy.

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

W cieniu Jałty

na jałtańskim wybrzeżu

Morza Czarnego

lśni bielą fasada

Liwadyjskiego Pałacu

a przed nią rosną 

smukłe palmy

          jakby oniemiałe

                    ze zdumienia

 

w Liwadyjskim Pałacu

krwawią pamiątki

po carskiej rodzinie

z dynastii Romanowów

samowar

     talerze

          fotografie

               listy i bibeloty

 

Liwadyjski Pałac

to świadek hańby

dwudziestego wieku

w nim skazano Polskę

pod sowieckie wpływy

 

w tej przestronnej sali

przy tym okrągłym stole

zapadły decyzje

które na pół wieku

rozdarły Europę 

                           na dwoje

 

                                            Krym, lipiec 2011

 

 

Autor: Don Adalberto

Wyklęci - Niezłomni

kiedy wyzwolenie

stało się fikcją

a świat zamilkł

po jałtańskiej zdradzie

oni nie złożyli broni

lecz podjęli walkę

z nowym okupantem

 

wyklęci przez komunę

ścigani przez ubecję

katowani w więzieniach

skazani na niepamięć

mordowani bratnia ręką

lecz w duchu niezłomni

do końca wierni przysiędze

Bóg 

          Honor

                    Ojczyzna

 

 

                                   Puławy, 1 marca 2016

 

 

 

Autor: Don Adalberto

Matka Boska Żołnierzy Wyklętych

tylko Ona jedna

nigdy ich nie opuściła

podążała z nimi

na ustach goryczy

szeptanych modlitw

w pomruku lasów

po rozdrożach historii

i skrzętnie zbierała

jak Matka gospodarna

każdą kroplę krwi

do polskiego relikwiarza

Żołnierzy Niezłomnych

 

była przy nich w katowniach

tuliła w matczynych ramionach

kiedy ich rozstrzeliwano

lub (metodą sowiecką)

strzelano im w tył głowy

stała pod ich szubienicami

jak dawniej na Golgocie

pod krzyżem Boskiego Syna

i tylko Ona jedna widziała

jak pod osłoną nocy

w bezimienne doły

zasypywano ich ciała

 

 

Autor: Don Adalberto

TRZY RAZY BÓL

Zabijasz dziecko,

w łonie

matko!

Pomyśl co robisz?

Ono cierpi,

płacze,

nic nie powie,

nie rozumie, kona.

 

Używasz narkotyków,

młodzieńcze!

Pomyśl co robisz?

One niszczą,

zabijają twoje życie.

 

Pijesz alkohol,

ojcze!

Pomyśl co robisz!

On rujnuje 

twoje zdrowie

miłość, przyjaźń,

radość życia 

w rodzinie.

 

Krzywdzisz bo nie kochasz

autentycznie

tych, co ciebie kochają.

 

Kazimierz Surzyn

NARKOMANI

Dali się ponieść chwili,

wpadli w sidła narkomanii,

wstrzyknęli szatańską dawkę,

potem drugą... dziesiątą...

odurzenie do bólu,

narastające kłopoty,

ruina organizmu,

wyblakli, przygarbieni,

żałobną szatą okryci

z widmem śmierci. 

 

Zastanawiam się nad

żywotem narkomanów

i żal budzi się we mnie

ogromny, bo żyją,

a zarazem umierają

za życia, gasną jak

płomień świecy

na naszych oczach.

 

Może jeszcze nie

wszystko stracone,

może zakwitną,

na nowo, niczym 

kwiat wiosenny, 

cudownie ożyją.

 

Byleby tylko chcieli,

zatęsknić za

prawdziwym życiem

i podjęli leczenie.

 

Kazimierz Surzyn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nieśmiałość

 

kiedy nieśmiałość

ręką drżącą

zasłoni mi kolejny raz usta

przytuli kibicią

z emocji konającą

i szepnie

to się nie może

udać

 

gdy słów zabraknie

do radosnego rozmawiania

a ona ucałuje wargi

w gorącej niemocy

tak blisko

do rozkosznego

pokochania

i zechce mnie dotykać

wątpliwościami

aż do późnej nocy

 

napiszę wtedy wiersz

o potędze nieśmiałości

potem go

w tysiącu sztuk

wydrukuję

wepchnę jej w gardło

aż udusi się z mdłości

i w bujne loki

drukarką

(pod napięciem)

przyładuję

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

(fot. Z Google)

 

 

 

Nostalgią płynę

 

nostalgią płynę

do tych łąk

pachnących

do lat

które wraz

z młodością

odpłynęły

do dziewczyn

w pocałunkach

omdlewających

zwłaszcza

że to nie moje usta

je dotknęły

 

po drodze wyrastają

góry wzruszenia

niejedne zamiast śniegiem

są zazdrością

przyprószone

serce w coraz smutniejsze

się zmienia

sny o potędze

sny utracone

 

płynę więc nostalgią

na skrzydłach tęsknoty

a gdy z niej zsiądę

wyrywam kolejne pióra

bo dużo dobrego

może dać

dzień nowy

gdy tracę czas

na wspomnienia

nic nie może

się udać

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

(fot. Z Google)

 

 

Życie - Ostatnie Pożegnanie

Zmierzam już tylko ku światłu
Nie ma dla mnie tutaj miejsca
W moich skrzydłach już nie ma wiatru
Przyszedł czas mojego odejścia
Wygrałem z każdym, ale nie ze sobą
Marzenia wszystkie puszczam z dymem
Przegrałem tylko z niewinną chorobą
Przepraszam Mamo, że jestem Twoim synem

Zmierzam już prosto w ostatni dzień
Nie ma dla mnie tutaj miejsca
Od słońca pada ze mnie blady cień
Choroba w głowie choć to choroba serca
Wierzyłem, że karma się nareszcie ziści
Biegłem do przodu, to nie był wyścig
Zabiły mnie moje własne myśli
Ktoś zawiódł mnie, teraz ja zawiodę wszystkich

Nie napiszę więcej "dzień dobry"
Nie napiszę więcej "dobranoc"
Nie spełnię snów
Bo cierpię znów

Zmierzam już na cel
Nie ma dla mnie tutaj miejsca
Próbowałem czerń zamienić w biel
To tylko ostatnia korekcja
Zabieram teraz swoje torby
Pokonała mnie Jej zła moc
Nie napiszę więcej "dzień dobry"
Nie napiszę więcej "dobranoc"

Jestem tchórz, postaw bukiet róż
Nie cierpię już, do trumny je włóż
Uciekłem - teraz będę latać

Nadzieja

doznałem w życiu

wielu rozczarowań

dotykając kształtów

ludzkiej złośliwości

 

zawsze jednak

z podniesioną głową

przechodziłem burze

a z kielicha goryczy

piłem aż do dna

 

i chociaż wokoło gasły

wszystkie światła

w otchłaniach ciemności

palił się jeszcze we mnie

płomyk nadziei

silniejszy niż śmierć

 

 

Autor: Don Adalberto

POKONAĆ SZATANA

Szatan nie boi się krzyku,

życia nieprawego, złości, zgiełku.

Boi się modlitwy, miłości

i z serca wypływającej dobroci.

 

Pragnie rządzić człowiekiem,

zawładnąć jego mózgiem.

Zamknąć w sieci grzechów,

pokus diabelskich odłamów.

 

Czarne roztoczyć nad światem,

chce dla każdego być " bratem".

Cieszy się z ludzkiego cierpienia

i z jego wiecznego potępienia.

 

WALCZ PÓKI CZAS!

WIARĄ POKONAJ ZŁO!

 

Kazimierz Surzyn

 

 

CZARNI LUDZIE

Spójrz na ten świat

osnuty czarną mgłą

spowity zaćmieniem słońca

zapłakany gorącymi łzami

 

Widzisz tych ludzi

bez celu podążających

w otchłań spraw 

tak pustych i ciemnych

jak oni sami

 

Myślisz czarni ludzie

w czarnych ubraniach 

z czarnymi sercami 

w pomalowanych 

na biało pudełkach

 

Kazimierz Surzyn

 

 

 

Stan uśpienia

Nad umysłem tracę kontrolę

Jest ze mną złość i samotność

Może, zostanę tylko na chwilę

Jednostajnością stała się płaczliwość 

 

Tonę w oceanie myśli

Samotna wśród ludzi

Ludzie nóż w plecy wbili

Może ktoś i mnie z bezwładu wybudzi.

Modlitwa poranna

 

Spraw dobry Panie Boże,

aby mi nikt

dobrych rad

nie dawał...

Żeby już nikt

więcej nie pouczał...

Kiedyś słuchałem

i prawie miałem zawał.

Nie chcę też aby ktokolwiek

moje sumienie nawracał.

 

Mam dość roboty,

dzięki Twoim zleceniom.

Zbędne jest więc,

by ktoś w tym

przeszkadzał.

Moje życie

w szczęśliwsze

się zmienia.

Proszę, aby nikt

w moim losie

nie zamieszał.

 

Niech raczą się więc sami

swoimi mądrościami.

Niech sądzą,

że mówią

w Twoim imieniu.

To w końcu sprawa

tylko między nami.

A oni?

Może kiedyś

swoje życie

w lepsze

odmienią?

 

Mam grono Przyjaciół,

miłości też nie brakuje.

Mam cele w życiu,

tematy do rozmów...

Lubię słuchać i mówić,

co serce czuje.

Uwielbiam mądrych ludzi,

unikam osłów.

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

(fot. z Google)

Wyjście z kamiennego kręgu

 

Zamknięci

w kręgach niemocy

i samotności,

aby żyć

potrzebujemy miłości.

Rozejrzyj się teraz uważnie

dookoła.

Wielu ludzi czeka na gest;

czeka w gotowości!

Ich pragnienie bliskości,

wręcz sercem woła.

 

I mnie się kiedyś zdawało,

że dookoła

wyrastają mury.

A przecież sam je sobie

zbudowałem.

Pozwalałem,

aby przemądrzali

pletli mi bzdury.

Ja zaś

jako dowód zainteresowania

to brałem.

 

Są tacy, których nos sięga nieba.

Ignorują cię,

uważając za gorszego od siebie.

Ich też ignorować potrzeba.

Nim wpadną do piekła,

niech żeglują nosem

po niebie.

 

Jeśli więc ktoś nas ignoruje,

miejmy go gdzieś.

Niech swoją głupotą

zaraża podobnych sobie.

Masz za cel dobre życie mieć.

I ja to właśnie z radością robię.

 

Świat bowiem

zawsze będzie pełen

ludzi organicznie złych.

Najgorsi są ci,

którzy wkładają

szaty świętości.

Dołącz do mnie,

razem ominiemy ich.

Warto, bo nie znają

definicji miłości.

 

 

Oskar Wizard

 

 

Stowarzyszenie wymarłych profili

 

kiedyś to miejsce

życiem tętniło

pamiętam

nasze wieczorne

przekomarzania

lecz biegnie czas

i wszystko się zmieniło

jakaś pustka

i cisza się wyłania

 

nie piszesz nic

od długich miesięcy

jakże niczyj

jest teraz

twój profil

skryło się słońce

zniknęło szczęście

właścicielko profilu

proszę ożyj

 

podążę znanymi nam

dawniej ścieżkami

odwiedzę portal

z zapamiętanymi

wierszami

będę żyć już

chyba tylko

wspomnieniami

a tyle było czułości

między nami

 

lecz zamiast portalu

komunikat się pojawia

error 404

i koniec wspominania

 

 

Oskar Wizard