Wilk Wyobraźni

Las.
Nieznajomy, mroczny, zły.
Gdzie pośród martwych tras
Wiszą wieczne strachu mgły.

Tutaj każdy krzew, każdy pień
Wydaje się być twym wrogiem.
Pośród tych drzew tli się ogień,
Który stale zmaga się z mrokiem.

Ogień podsyca dwóch braci.
Obaj dbają o niego w ukryciu,
I gdy jeden wolę trwania traci
Drugi trzyma go przy życiu.

Jednak nieustanne ich lęki
Stworzyły Wilka Wyobraźni
Który szczerząc swe szczęki
Nie może doczekać się kaźni.

Życie ich trwa wraz z płomieniem
Który trzyma Wilka z daleka.
I choć nadzieja jest marzeniem
Wilk z oddali cierpliwie czeka.

Mija kolejny rok, tydzień, dzień
A oni trwają wzajemnej zależności
Dwaj bracia, Wilk i ten ogień
A las śmieje się z paranoi ludzkości.
O krzywdzie
Hymn na cymbałach o miłości
 

Komentarze

Umieść swój komentarz jako pierwszy!
piątek, 29 marzec 2024

Zdjęcie captcha