Poezje religijne

Wędrując szlakami Beskidu Średniego

spotykam wiele kapliczek maryjnych

wykonanych solidnie z drewna bukowego

w lampiony wstążki kwiaty wystrojonych

Dawniej wyznaczały trasę do Częstochowy

do Kalwarii wiodły i na wędrówki bliższe

dziś tu odpoczywam i dziękczynnymi słowy

wielbię Maryję za łaski sercu najdroższe

Odnajduję w zieleni Jezusa Chrystusa figury

farbami olejnymi przepięknie odnowione

ślicznie wkomponowane w ten cud natury

tu spełniły mi się prośby wcześniej wymodlone

Kazimierz Surzyn

Modlitwy wznosimy do Ciebie Boże

Broń chroń nas od zguby

Wysłuchaj nas proszę Boże

Nie wystawiając na żadne próby

Wiem że nie zasługujemy

Przesiąknięci grzechem nędzarze

Litości Twych łask wypatrujemy

Przepojeni nadzieją w wierze

Kazimierz Surzyn 

To taki obraz piękny w mojej pamięci

gdy po ogrodzie spacerowałeś jak święci

z różańcem w ręku tajemnice rozważałeś

życie Jezusa i Jego Matki mnie objaśniałeś

W tajemnicach radosnych widziałeś radość rodziny

macierzyństwo miłość pomoc i szczęścia godziny

W tajemnicach bolesnych przywoływałeś wszystkie

Miłosiernego Jezusa Chrystusa cierpienia ziemskie

W tajemnicach chwalebnych mówiłeś z nadzieją

o życiu wiecznym z Boga niebiańską epopeją

W moje ręce różaniec włożyłeś

modlitwę w treść bogatą oddałeś

bym zanurzył się całym sercem 

w paciorkach owładnięty szczęściem

Kazimierz Surzyn

Czyżby jakiś Bóg
Miałby stworzyć świat
Miałby stworzyć nas
Po kolei
A kto stworzył Go
Kto Mu siłę dał
Czy był taki ktoś
To się nie klei

Skąd wiedzieć że jest
Tylko wierzyć się da
Mało trochę to
By spać spokojnie
Wciąż dowodów brak
Malują budują Mu świat
A On siedzi cicho
I tak bezbronnie
Bo nic na swoją obronę nie może
Rzucają Jego imieniem
Jak nożem
Jak kamieniem
A Ten dalej tak trwa
Spokojnym być jak On
Czy się da
No nie wiem

Odnajdujmy Jezusa w sobie i wśród ludzi

niechże w nas wiarę autentyczną obudzi

przekraczajmy wyżyny niebieskiego progu

nadzieję oraz ufność pokładajmy w Bogu

Zawierzmy bez reszty Jezusowej Ewangelii

aby zmartwychwstać  w opłatkowej bieli

wzrastajmy bezustannie po Bożemu

a Pan przyjmie nas do swojego Domu

Znośmy cichutko przeciwności losu 

Wszechmocnego Króla słuchajmy głosu

służmy Mu za wzorem Maryi w pokorze

pokłońmy się Jemu jak wstające zorze 

Nie trapmy Świętego Ducha grzechami

prośmy aby Bóg obdarzył nas łaskami

dążmy do zbawienia siebie i bliźniego

módlmy się o zbawienie świata całego

Umartwiajmy nasze czyny i zmysły

tak by kwiaty w sumieniach nam rosły

także pomagajmy drugiemu w potrzebie

by nagrodą wieczną cieszyć się w niebie

Pobożnie znośmy wszelkie niewygody

zbudujmy w sercach miłości ogrody

żałujmy otwarcie za wszystkie winy

z pożytkiem wykorzystajmy życia godziny

Maryję jak dobrotliwą Matkę kochajmy

o stałą opiekę Ją nieustannie błagajmy

uwielbiajmy Madonnę jako naszą Królową

Ona wybłaga nam śmierć łagodną i szczęśliwą

Kazimierz Surzyn