Bogini

Milion lat temu
Żyjąc w świecie pierwotnym
Będąc stworem prostym
A jednak samotny
Myślałem często o tym
Czego mi brakuje
Myślałem często o tym
Co do ciebie czuję
Ciebie jeszcze mi nie znanej
Ciebie tak bardzo upragnionej
Tyle wieków wyczekanej
Mgły nad jeziorem
Niczym oaza na życia pustyni
Jak nikły blask w ciemnej jaskini
Jak gwiazda między chmurami
Tyś mój drogowskaz
Kiedyśmy sami
Całe życie szukam ciebie
Ty kierunek mi wskazujesz
Całe życie szukam ciebie
Ty na chwilę mi się ukazujesz
Oślepiasz blaskiem
Razisz urodą swą
I zostawiasz rannym brzaskiem
Samego
Z wyrytą w umyśle twarzą twą
Zostawiasz
Bym nigdy nie widząc
Szukał ideału
Na ślepo przez życie błądząc
Bez szans sukcesu
Usychał w swej drodze
Nie znając jej kresu

2012-01-29

Urojenia
Bądź
 

Komentarze

Umieść swój komentarz jako pierwszy!
piątek, 29 marzec 2024

Zdjęcie captcha