Pokuta
z pokorą wchodzę
na pustynię pokuty
by odnaleźć drogę
własnego nawrócenia
posypuję popiołem
nie tylko głowę
lecz słowa kolące
myśli nieujarzmione
uczucia przyziemne
zranione oczekiwania
a kiedy już wszystko
przykryję popiołem
zaszczepię winnicę
i będę ją doglądał
aż nadejdzie czas
winobrania
Autor: Don Adalberto
Fotografia: Don Adalberto
O autorze
NAJNOWSZE KOMENTARZE
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
20 luty 2024
Tutaj jest link do filmiku który zrobiłam, może się przyda na piątek... miłego d...
Gość - Weronika
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Bardzo dziękuję. Jestem Pani wdzięczna. Pisze Pani bardzo przejmujące teksty.
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Oczywiście że tak... jestem szczęśliwa, że na coś się przydało moje pisa...
Właśnie gościmy
Odwiedza nas 2553 gości oraz 0 użytkowników.
Komentarze 6
Przepiękny wiersz o tematyce związanej z dzisiejszą uroczystością. Z całego serca przepraszam, bo pragnąc odpowiedzieć na komentarz wpisałam Pana hasło zamiast mojego. Proszę mi wybaczyć Wiesława.
Tak. Dzisiaj rozpoczynamy Wielki Post przyjmując popiół na głowy - wymowny znak naszej egzystencji. Dziękuję za odniesienie się do wiersza i proszę się nie przejmować pomyłkami w obsłudze komputera. Ja dopiero po studiach uczyłem się obsługiwać komputer i uczę się dalej, a dzisiaj dzieci zanim nauczą się mówić już świetnie wiedzą co trzeba nacisnąć na klawiaturze. Pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam D. Adalberto . Moi synowie pytali mnie kiedyś czy to prawda że za moich młodych lat nie było komputera . Odpowiedziałem że nie .
-To co wy robiliście ? Usłyszałem . Ładny wiersz .
Oj, Marmurze, dzisiaj ludzie młodzi, zakochani nie patrzą sobie w oczy tylko w "pudełeczka". Często widzę w parku takie widoki. To straszne. Pozdrawiam.
Piękny
Dziękuję. To na dobry początek Wielkiego Postu.