Serce
Serce to nie tylko
włókna ścięgna rozkurczający się mięsień
serce jest wibracją
zaginającą czasoprzestrzeń
Wibracją jest wszechświata
w rytm bije herców jego
możesz nie wierzyć w nic lecz
stworzony(ś) z cząstek Jego
W rzeczywistości obecnej
czas zamienia w życie
pompując krew komórkom
by zbudziły się o świcie
To centrum naszego Bytu
jest środkiem środka wszystkiego
co związane z moją osobą
nie połączę się bez niego
Z duszy ulotną naturą
która wchodzi do domu
istoty ze światła stworzonej
nie mówiąc nic nikomu
Jest portalem myśli i uczuć
z Boskiego eteru płynącej
z jaźni nieogarniętej przez umysł
z wolności rzeki rwącej
Nie ma w nim żalu ni smutku
doktryn nakazów wierzeń
braków niezgody rozterek
bo nieograniczona to przestrzeń
Miłości też tam nie ma
szczęścia wielkiego rozkwitu
błogości ani zbawienia
to łącznik tych dwóch bliźniaczych bytów
Którymi jestem bez wątpienia
ulotnym i realnym
zamienia to na przemian
duchowy świat w materialny
I spytasz w wielkiej niemocy
zdziwiony wielce dlaczego
ten świat tak w uczuciach zakręcony
lecz serce nie ma z tym nic wspólnego
Komentarze 11
Uff... Zrobiłeś mi powtórkę z anatomii, kosmologii, filozofii i teologii, ale najważniejsze, że znowu jesteś. Pozdrawiam Marmurze
Po prostu muszę inaczej się uduszę Pozdrawiam
serce na dłoni
miłość i serce
w sercu nadzieja
zawsze się tli
ile pomieścić może
żalu i bólu-
tylko serce to wie
powiesz mi że to mięsień
lecz ja odpowiem
że nie
w nim skryta jest siła
i miłość co w oczach się odbija
w nim słowa się rodzą
które szepczą usta
i uśmiech na twarzy dają
powiem
nie lepiej nic już nie mówić
w sercu zachować
na dnie
słowa słowa...
a jakie -serce to wie
(taki komentarz się napisał po przeczytaniu Pana wiersza)
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za taki piękny komentarz . Bardzo głęboki wiersz i oddający istotę naszego odczuwania uczyć ( ja na imię mam Mariusz ) . To co napisałem jest w pewnym sensie dokończeniem (rozwinięciem) moich poprzednich wierszy .
Osobiście uważam i właśnie to napisałem że nasz umysł jest połączony przestrzenią serca z naszą duszą . Nasze ja te które odczuwamy przez serce łączy się z naszą duchowością . Umysł zawsze komplikuje nasze życie . Zawsze czegoś mu brakuje czegoś żąda jest wszystkiego ciekawy . A dusza eteryczna jest pełna miłości cierpliwości i współodczuwania . Serce w moim odczuciu jest łącznikiem tych dwóch światów które przeżywamy na tej ziemi . Ból serca przez nasz egoizm przychodzi z umysłu a radość i szczęście z duchowej natury .
Serce jest symbolem ale chciałem trochę pogłębić ten temat . Ktoś powiedział mieć czyste serce . Dla mnie znaczy to wejść w przestrzeń serca i wyciszyć się być w niej bez emocji być w przestrzeni serca tylko dla siebie . To co z zewnątrz to niekoniecznie my to nie zawsze nasze myśli nasze odczucia . My jesteśmy pośrodku między światem materialnym a duchowym i tam znajduje się przestrzeń serca . Tam jesteśmy prawdziwi My .
https://www.youtube.com/watch?v=qew5Y_di1_M
Piękny wiersz choć bardzo skomplikowany. Dla mnie serce to miejsce gdzie mieszka MIŁOŚĆ i to mi wystarczy. Serdecznie pozdrawiam
Pozdrawiam i dziękuję za miły komentarz Wiesławo .
To prawda w sercu mieszka miłość jeśli ją tam zaprosimy
Jeszcze raz napiszę . Pozdrawiam i dziękuję za miły komentarz Wiesławo .
To prawda w sercu mieszka miłość jeśli ją tam zaprosimy
Bardzo ciekawe spojrzenie na serce człowieka, pełne trafnych przemyśleń. Najważniejsze aby w sercu mieszkała miłość, dobro, by było gotowe do niesienia pomocy potrzebującym. Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję Kazimierzu za komentarz . W sercu zamieszka wszystko co zechcesz . Ważne żeby zaprosić do niego to co najlepsze . Pozdrawiam serdecznie .
Bardzo ciekawa koncepcja ,,portalu myśli i uczuć". Osobiście jednak uważam (mogę się mylić), że serce jednak jest osadnikiem uczuć i emocji (dobrych i złych). Stąd wszelkie cudowne ozdrowienia i... zawały. Pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam Oskarze . Oj tak . Serca niemożna za bardzo obciążać bo zawał gotowy . Dlatego najlepiej kiedy jest w nim wolna przestrzeń , nasz wewnętrzny spokój