poznałem ciebie
w alei róż
byliśmy sami
otoczeni
purpurowymi różami
były zimy lata i wiosny
aż czas stanął w miejscu
na szpitalnym zegarze
wszystko wyglądało szarzej
zrobiło się zimno
lód mnie otoczył
zamknęłas oczy
otchłań mroku
o ciebie się upomniała
w alei róż
zwiędnięte kwiaty
zimno już
sypie śnieżny kurz


***
Dział: Liryki
***
Zbigniew Małecki

Czemu głowa tak pęka
A myśli takie niepoukładane
I coraz gorzej sypiam
I jadam coraz gorzej 
Bo kiedy trosk zbyt wiele
Nie starcza mi już czasu na tak przyziemne cele

A czemu uśmiech dalej przy tym widnieje?
    Ja nie wiem - 

Z zasady, by nic nie zauważyli przyjaciele
   Szkoda tylko, że 
  Łzy da się wytrzeć
  Nad wyrazem twarzy zapanować  
Ale oczu, oczu pełnych bólu 
  Nie da się już ukryć

Tyle jeszcze było
spraw i spotkań
czas nie czekał
rozmowa urwana
w pół słowa
błysk huk i podmuch
potem cisza
głęboka ponura
ciemność i nieszczęście
potem ci  co ocalali
płakali za nimi
łzami krwawymi
ileż jeszcze łez
zostanie wylanych
aby świat przestał
zużywać atrament
i powidział NIE!

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

Filiżanka
dzbanuszek
nachalne

wdzierają się
w myśli
szeregi

przynosząc
wspomnienia
bolesne

niszcząc
chroniące mnie
brzegi

strzępy
melodii
gdzieś nucę

dialogów
wątki
wracają

zbieram
myśli
niesforne

lecz one
ciągle
mi uciekają

wracając
do tamtych
chwil kilku

kiedy
straciłem
ciebie
ZM

***
Dział: Zamyślenie
***
ZM

Porozdzierane
jak
chmury na niebie

myśli
błądzące
nocną porą

ciągle
wracają
do tamtej chwili

kiedy
straciłem
ciebie

***
Dział: Zamyślenie
***
ZM