Westchnę
Westchnę do twej duszy,
westchnę,...
Ze skarbami szczęścia,
Odpędzisz mi życia złe czarne chmury,
Ukoisz swym westchnieniem
Tak delikatnie, tak przyjacielsko,
Z pocałunkiem pocieszenia,
Jak anioł uniesiesz mą duszę
W stany zadowolenia,
Wprost do nastroju wielkiego
Od smutku wyzwolenia !
Z cudownym twym blaskiem,
Pierścieniowatym duszy urokiem,
Spotkałem Ciebie na swej drodze,
I uświetniasz mą drogę ,
Z każdym jej doczesnym krokiem,
Przyjacielskim, niebiańskim
Życia obłokiem !
Wzdycham do twej duszy wzdycham,
Tutaj słów nie potrzeba,
Bo widzę przed sobą Anioła
wprost z brylantowego Nieba !
Komentarze 4
Oj te Anioły . Ciepły i uczuciowy wiersz .Pozdrawiam .
Dziękuję ! Miłość potrafi uskrzydlać jak piękny Anioł niosący piękne wartości ! Pozdrawiam
Ładny wiersz o zakochaniu się, o miłości. Pozdrawiam serdecznie Mariuszu.
Dziękuję ! Serdecznie Pozdrawiam ! Według mnie nie ma nic piękniejszego niż prawdziwa, bezinteresowna i prawdziwa Miłość !