Wierzba szumi
wspomnieniami okryta.
Kto dziś pamięta,
samotną przystań...
Wiele miłości,
więcej rozterek -
dziś same kości,
dziś sam papierek.
Uczucia piękne
jak bzy zakwitały,
sukienki zwiewne
wciąż przed oczami.
Ta sama wierzba -
już inny świat,
ta sama przystań -
czy jesteś tam?
Komentarze 2
Muszę przyznać, że za każdym razem kiedy czytam ten wiersz odkrywam coś innego. Z jednej strony fakt, że wiele obiektów jest świadkami wielu zdarzeń. Z drugiej strony, tej niestety smutniejszej, że ludzie, czasy i świat się zmienia. Niby ci sami ludzie, a jednak inni. Niby ten sam świat, a jednak inny. To co miało dla nas kiedys wielka wartosc dzis moze stac sie zwyklym swistkiem...
Dziekuje. Naprawde pięknie napisane.
To ja Ci dziękuję Moniko za czytanie moich wierszy i za piękny komentarz
Nie ma nic bardziej radującego dla autora jak zadowolony czytelnik
Pozdrawiam cieplutko