Wpadłam w wewnętrzny mrok.
Wdech...wydech nawet to męczy.
Jakaś zjawa nad uchem jęczy
Odejdź!Czemu jesteś obok?
Wszystko jest w odcieniach szarości
Słońce gdzieś za chmurami
Codziennie leżę, gdy ciemno za oknami
Usiłuję wstać, pomimo trudności...
Gdy nadchodzi noc...
Gdy sen nie nadchodzi
Wpatruję się w strop
Z oczu płyną łzy
Czuję cały czas tą niemoc
Ciężko żyć tu bezludzi
Mówię ''Złe myśli zakop''
Wolę usnąć zamknąć oczy...
Nad umysłem tracę kontrolę
Jest ze mną złość i samotność
Może, zostanę tylko na chwilę
Jednostajnością stała się płaczliwość
Tonę w oceanie myśli
Samotna wśród ludzi
Ludzie nóż w plecy wbili
Może ktoś i mnie z bezwładu wybudzi.
Co się stanie, kiedy zamknę powieki?
Czemu czuję pustkę gdy wstaję?
Mam już dosyć tej udręki
Przez ciemny las się przedostaję
Dokąd zmierzam?
Co się dzieje czuje ból,ból
Przed ludźmi się opancerzam
Wpadam w panikę, spadam w dół.
Zadaje pytania, bo żyję i myślę...
Kolejny dzień, a Ciebie nie ma.
Bez Ciebie dusza krzyczy.
Czy się jeszcze spotkamy?Nie wiadoma...
Nie umiem znieść tej ciszy
Przy Tobie radowałam się, lamentowałam.
Chce ukryć się w twoich ramionach...powtórnie
Silną więź z Tobą zbudowałam
Tęsknię potwornie