Wpadłam w wewnętrzny mrok.

Wdech...wydech nawet to męczy.

Jakaś zjawa nad uchem jęczy 

Odejdź!Czemu jesteś obok?

Wszystko jest w odcieniach szarości

Słońce gdzieś za chmurami

Codziennie leżę, gdy ciemno za oknami

Usiłuję wstać, pomimo trudności...

Gdy nadchodzi noc...

Gdy sen nie nadchodzi 

Wpatruję się w strop 

Z oczu płyną łzy 

Czuję cały czas tą niemoc 

Ciężko żyć tu bezludzi

Mówię ''Złe myśli zakop''

Wolę usnąć zamknąć oczy...

Nad umysłem tracę kontrolę

Jest ze mną złość i samotność

Może, zostanę tylko na chwilę

Jednostajnością stała się płaczliwość 

Tonę w oceanie myśli

Samotna wśród ludzi

Ludzie nóż w plecy wbili

Może ktoś i mnie z bezwładu wybudzi.

Co się stanie, kiedy zamknę powieki?

Czemu czuję pustkę gdy wstaję?

Mam już dosyć tej udręki

Przez ciemny las się przedostaję 

Dokąd zmierzam?

Co się dzieje czuje ból,ból

Przed ludźmi się opancerzam

Wpadam w panikę, spadam w dół.

Zadaje pytania, bo żyję i myślę...

Kolejny dzień, a Ciebie nie ma.

Bez Ciebie dusza krzyczy.

Czy się jeszcze spotkamy?Nie wiadoma...

Nie umiem znieść tej ciszy

Przy Tobie radowałam się, lamentowałam.

Chce ukryć się w twoich ramionach...powtórnie

Silną więź z Tobą zbudowałam 

Tęsknię potwornie