Był człowiek
nie ma człowieka
rzeczy ubrania
i wspomnień teka
zdjęcia i sprawy  
ważne i małe
wszystko zostało
on poszedł dalej
walizka pusta
kwiaty niechciane
i listy na stole
nie przeczytane

kilku znajomych
poszło go żegnać
odszedł nie wróci
nie ma co czekać
potem usiedli
przy lampce wina
by o nim jeszcze
trochę wspominać
w końcu wrócili
do swoich domów
i nie mówili więcej
już o nim

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

Dym z papierosa
sączy się leniwie
już wypaliłaś
całą paczkę dzisiaj
palce nerwowo
miętoszą
ostatni papieros
myślisz
że tym razem
to był
ostatni
dni sączą się
tak wolno
każdy otwiera
nową ranę
nie masz odwagi
rzucić
i odejść
bez słowa
ten papieros
ta szansa
na nowe jutro
co będzie
jak zgaśnie . . .

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

Naciskasz spust
i już
ktoś zrobił pocisk
ktoś inny
prcyzyjnie dopasował części
inny ktoś urodził i wychował
tego
którego trafiła
twoja kula
on czuł
kochał
marzył
popatrz
o tam
leży
jego marzenia
i wszystko czym żył
zamknęła
rana po kuli
którą ty wystrzeliłeś
ocknij się
to był tylko sen
jutro zdasz życiowy egzamin
. . .
co zrobisz jutro

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

skrawki ciszy
rozerwanej
wrzaskami cywilizacji
błąkają się bezradne
usiłując się odnaleźć
aby cisza
mogła znowu
się odrodzić

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

Nowe
przenika struktury
wgryzając się w powierzchnie
aksjomatami rozbijając
zaskorupiałe twierdzenia
używając dużych kwantyfikatorów
zahacza o kolumny nieprawdopodobieństwa
zajścia zdarzeń losowych
pierwotną definicją
burząc stary porządek
otwiera okna na przestrzał
przewietrzając stęchliznę
opasłych tomów
rozpraw naukowych
teraz idących na przemiał
idzie nowe
co będzie dalej
czas pokaże

***
Dział: Dywagacje filozoficzne
***
Zbigniew Małecki