W samej rzeczy
utkwiły moje oczy

ponad
nie widać już dna

w dniu
krótsza od spojrzeń
umieram

Tak prymitywnie
jakbyś tylko ty potrafił
składać myśli w opoki
ramionami

otaczasz wszechczas
z bytów nad(powszechnych)
mówisz wzruszeniami

kocham
będę końcem.