Raz prowincjusz spod Krakowa
Bigos lubił niesłychanie
Ale z czego się go robi
Wypowiedzieć nie był w stanie

Krzywił wargi, to prostował
Międlił język w swoich ustach
Lecz cokolwiek zastosował
Wychodziła mu FAFUSTA

Jak rozwiązał w swoim guście
Problem kardynalnie wielki?
Ot, zapomniał o kapuście
Robiąc bigos dziś z brukselki!

Krzywda upomni się o swoje,
bo ona jest tak wielką,
i dla ludzi skrzywdzonych,
jedyną żywicielką.
A to, co zostało jej zabrane,
musi być z procentami oddane.
Rozliczy każdego z osobna,
bo jest surowa i nadobna.
I choćby krzywdziciele byli na,
na innej planecie, odnajdzie ich,
i swą siłą przygniecie.

Nie potrafię w jednym słowie
powiedzieć ,to co czuję
ktoś inny mną kieruje
i dlatego nie awansuję.
Ale chcę z tego wnętrza
wyrwać parę zdań,
aby mądrość dać,
trzeba rozum ogarnąć
i w niej trwać.
Zbyt krótki jest czas,
aby go dogonić ,wielka to rzecz
wystarczy mieć oręż i miecz.

Każde kłamstwo krótkie nogi ma
nie pomogą żadne łapki,
choćby wspierały go bogate dziatki.
Kłamstwo ,kłamstwem się podpiera
zwłaszcza jak ma wśród siebie frajera.