Nie wszystko stracone
możesz jeszcze powrócić
tu jest nasz dom
i nasza nadzieja.

Była nas paczka
ja
ten w okularach
ten duży
i ten no wiecie
wiele działo się na świecie
nasza paczka
robiła postępy
zwłaszcza w męskich sprawach
była ciekawa zabawa
tak więc ja
ten w okularach
ten duży
i ten no wiecie
wyprawialiśmy
śmieszne rzeczy
w szkolnych zakamarkach
po latach
spotkała się paczka
już posiwiała
to znaczy ja
ten w okularach
ten duży
niestety tego no wiecie
zabrakło już na świecie
nasza paczka owdowiała
przeszła nasza młodość cała
lecz każdy z lubością wspomina
o paczki naszej czynach
to znaczy o mnie
tym w okularach
tym dużym
i tym no wiecie
to były czasy
ech sami rozumiecie.

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

Pod sklepieniem mrugajacych gwiazd
jest miejsce na maleńkie marzenia
za dużo go nie ma
bo jest ich tak wiele
że myśli czasem się burzą
kiedy spojrzysz wysoko
w głąb kosmosu biegnie oko
a końca nie widać
przytłoczony
takim bezmiarem
mam tylko maleńkie marzenia
na miarę człowieka
pod nogami którego
jest nasza ziemia
pędząca w tempie szalonym
autostradami
wszechświata

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

Zaczęło się od rana
mały poślizg
prosta sprawa
tu właśnie skończyła się zabawa
efekt domina powiecie
różne rzeczy są na świecie
ale na drodze
wszystkie światła czerwone
no tak
chyba diabeł machnął ogonem
droga zamknięta
objazd
czas depcze po piętach
znowu uliczny zator
mój stan psychiczny
dostaje czkawki
mam ochotę
pójść do parku na huśtawki
wreszcie droga prosta
no teraz gazu
mam przed sobą osła
zwalnia kręci i hamuje
w duchu pomstuję
wreszcie dojechałem
wracając ominąć zator chciałem
kolejny łąńcuch zdarzeń
jak lustrzane miraże
zwodniczo kieruje na manowce
wreszcie dzień dobiega końca
nie zdążyłem nawet popatrzeć
na zachód słońca
wyczerpany
położyłem głowę na poduszki
zasnąłem
i znowu goniłem uciekające chwile
obudziłem się zlany potem
spokój cisza noc
wreszcie zasnąłem z powrotem

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

Przed siebie znów gna czas.
Powraca uczucie które znasz.
Ku otchłani zapomnienia, podążać pragniesz.
Im dłużej to znosisz, tym bardziej słabniesz.
Zmierzasz ku dnie, aniżeli w górę.
Kiedy przyjdzie szczęście?
Kiedy zdobędziesz fortunę?
Znów słyszysz, zbyt wiele kłamstw.
Powraca dawny strach.
Nie Lekarstwem...
Lecz cierpieniem dla ciebie czas.
Oddać hołd pragniesz swoim lękom.
Wola odchodzi gdy tylko poruszysz ręką.
Modlisz się co dnia...
Tym co odeszli niech ziemia będzie lekką.

muzyka porywa
choć życia ubywa
wiry I zwroty
życia ochoty
tańczysz
choć życie kulawi
nie chcesz
by los cię zostawił
na ławce pod ścianą
więc zrywasz się jeszcze
choć w krzyżu ci trzeszczy
i ruszasz w muzyki
strumienie rwące
i raz i dwa i trzy
ach te oddechy
ten życia smak
nie zwaniaj
suń w wirach
to właśnie tak
w głowie ci szumi
świat gdzieś pozostał
tylko muzyka
życia błogostan
porwany falami
w szczęściu ze łzami
że jeszcze tu jesteś
przechodzą cię dreszcze
a dusza uparta
że życia karta
i jeszcze jeszcze jeszczczcz . . .

***
Dział: Myśli nieokiełzane
***
Zbigniew Małecki

Przechodniu powiedz
czy widzisz te cienie
tam na murach
gdzie zakrwawiło je cierpienie
tych co odeszli
po strasznych torturach
zatrzymaj się tutaj
na chwilę w skupieniu
człowieka niszczono
w bestialskim zdziczeniu
miej oczy otwarte
pamiętaj co widzisz
bo nawet dzisiaj
jest wielu co szydzi
ta pamięć historii
to twój ratunek
być może kiedyś
wyjdziesz na posterunek
by stawić czoła
nikczemnej podłości
pamiętaj nie miej
chwili słabości
jesteś potomkiem
tych których krzyk został
w murach kazamat
w pasiakach . . . włosach
ich już tu nie ma
lecz duch ich wciąż wyje
posłuchaj chwilę
bo Polska wciąż żyje

***
Dział: Ojczyzny strofy
***
Zbigniew Małecki

myśli
zwariowane
nachalnie panoszą się same
spekulują
obliczają szanse
innych tam . . . mają
nie troszczą się o niuanse
zapatrzone w skrajności przedziały
nigdy z tyłu
zawsze z przodu być chciały
w końcu przejęły kontrolę
i wiecie
ja te myśli wolę
bez nich
strasznie nudno
byłoby na świecie
nie każdemu się podobają
no cóż . . . trudno
w czyn czasem je wcielam
i wtedy jest właśnie
życia niedziela
odpowiada mi
chodzenie na głowie
bo to jest
mojego życia styl
nawet wtedy
gdy ktoś z tego kpi


***
Dział: Myśli nieokiełzane
***
Zbigniew Małecki

Katara boka ran
choć ze mną
w zwariowany tan
nie patrz za siebie
popatrz w przód
tam jest
przyszłości naszej miód
katara boka ran
to klucz
do życia nowych bram
kto ma odwagę
niech tam gna
katara boka ran
go pcha
znowu muzyka
uderz w dzban
katara boka ran
nie jesteś tutaj całkiem sam
my także chcemy dalej iść
kufel do góry
to jest tan
katara boka ran

***
Dział: Myśli nieokiełzane
***
Zbigniew Małecki

Śniadanie obiad kolacja
rano południe wieczór
myśli myśli myśli
młodość dojrzałość starość
było jest minęło
na koniec człowiek
stereotypu końcowe dzieło

***
Dział: Dywagacje filozoficzne
***
Zbigniew Małecki