Jestem jak górski potok
czasem spokojny
leniwie spływając
bawię się
igrając
sącząc się
pomiędzy
lecz gdy
ulewa
mnie napełnia
furia we mnie
wstępuje
szalejąc
spływam kaskadami
porywając wszystko
na mojej drodze
zachłannie
poszerzając
mojego świata
łożysko
aby potem
leniwie
snuć się
pomiędzy
czekając
na następną burzę

***
Dział: Inne wymiary
***
Zbigniew Małecki

Tak bardzo chciałam otrzymać
chociaż JEDNEGO  TULIPANA
Nie doczekałam się.
Dlaczego ?
Nikt mi go nie dał, a inni dostali,
chociaż na ugorze nie orali.
Toteż z tego ROZCZAROWANIA
zasadziłam ich nie jeden
   lecz tysiące.
I dlatego moje dłonie, nie są już tak drżące,
gorące, jak je zbierałam dnia  każdego
i zanosiłam do domu swojego.
Tamtej nadziei ogień zgasł na zawsze.
Moje są piękniejsze, nie gorsze
w każdej nowej postaci i gniew odszedł,
który osmalił moje rozrzażone oczy.
   I zrozumiałam. Cóż są to za kwiatki?
te tulipany, to są gagatki !
Są inne ,  które karmią moją duszę
   i już o nich myśleć nie muszę.
Tak , to jest jak się człowiek przyczepi,
   do irysów i nie zauważy --
Ile mają na sobie RYSÓW.

Senna ospałość
letniego popołudnia
rozleniwia
napełniając ciało
dreszczem rozkoszy
wyginając w łuk
prężące się
mięśnie
delektując się
napiętymi muskułami
w rozgrzanym
powietrzu
pokrywając ciało
kropelkami potu
sączącymi się
wzdłuż kręgosłupa
zwilżając
głębię
odczuć
przenikającą
spazmami rozkoszy

***
Dział: Erotyki
***
Zbigniew Małecki

jesteś
czekałem tak długo
straciłem nadzieję
przyszłaś
czas
surowo
obszedł się z nami
fotografie
pociemniały
włosy pobielały
wspomnienia
kiedyś
kiedy to było
tamte chwile
minęły
teraz
to tylko
wspomnienia


***
Dział: Liryki
***
Zbigniew Małecki

Zamyślenie
rzuca cień
na twoją twarz
przecież
tak długo ją znasz
linie czasu
jak szczeliny suszy
malują obraz
który niejednego wzruszy
pełzające chyłkiem
dostojeństwo
odznaka wieku
czy też krzyż za męstwo
tyle zdarzeń
zapisało swoje chwile
czyżby było tego aż tyle
zamyślenie
realność życia
na twarzy obraz
nie do ukrycia
masz

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

poznałem ciebie
w alei róż
byliśmy sami
otoczeni
purpurowymi różami
były zimy lata i wiosny
aż czas stanął w miejscu
na szpitalnym zegarze
wszystko wyglądało szarzej
zrobiło się zimno
lód mnie otoczył
zamknęłas oczy
otchłań mroku
o ciebie się upomniała
w alei róż
zwiędnięte kwiaty
zimno już
sypie śnieżny kurz


***
Dział: Liryki
***
Zbigniew Małecki

powierzchowność
zastąpiła
świadomość
zadawalasz się
chwilą jak okruchami
czegoś większego
zamiast sięgnąć
po cały kawałek
po co ten pośpiech
byle do przodu
zamiast
cierpliwie
zajrzeć głębiej
poczuć smak
niezwykłości
istnienia drugiego człowieka
delektować się
pięknem harmonii istnienia
niepowtarzalność poznania
zamieniasz
na okruchy płycizn
w pośpiechu zaliczając
nie wiesz co tracisz



***
Dział: Rozważania
***
Zbigniew Małecki

zasłuchany
w mojego serca bicie
liczę chwile czasu
tworzące moje życie
podziwiam jego precyzję
i niezawodność budowy
w porywach zmagań
pomóc jest zawsze gotowe
stuka ciągle wytrwale
czy śpię czy coś robię
nie zna odpoczynku wcale
we dnie i w chorobie
dłużnikiem twoim jestem
bez ciebie żyć nie mogę
powiedz kochane serce
jak odwdzięczyć się mogę



***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

Panie
mój Boże
usłysz nasze szepty
nie jesteśmy od innych lepsi
nie prosimy o coś dla siebie
Panie
prosimy
aby ludziom było lepiej
bez wojen zniszczeń i nienawiści
żeby praca ludzi
przynosiła korzyści
aby każdy mógł
żyć w spokoju
o to prosimy Ciebie
strudzeni
po dziennym znoju



***
Dział: Wiara
***
Zbigniew Małecki

jedwabistość pościeli
kusi
lecz nie dzieli
splecione nasze ręce
sen je otula
marzenia lecą
z wiatru powiewami
twój dotyk
nie jest krzykiem
lecz rozmową
o naszych sekretach
których zawsze jestem ciekawy
za oknem szumią trawy
czas stanął zasłuchany
w naszych ciał dialogi
aby zmęczenie otulić
senności welonem


***
Dział: Liryki
***
Zbigniew Małecki