A tędy me lica, gdzie cudowna w duszy Anielica

A tędy zostały zwrócone me niegodne lica,
Gdzie Twoje zawsze są wpatrzone,
W złote kłosy żyta blaskiem swym włosy twe w nie przyodziane,
Całe me niegodne w Tobie zasłuchane ! 

Niegodne me lica by w Twoje się wpatrywać,
Godne tylko by dumnie dogorywać
Rany mej duszy krwawej w niegodności, w litości móc prosić aby ją opatrywać ! 

Jeno wiem,i spoglądam żeś piękności Anielica,
I cudowna w całości nie tylko w piękne lica, 

A tędy zostały zwrócone mej duszy lica niegodne,
Do twej duszy blasku w niczym ku mojej niepodobne 

A tędy zostały zwrócone me lica,
Tyś jest cudowna w duchu Anielica ! 

Mariusz Krówka 
17.01.2023