zgubiłem Cię jak trop w deszczu
a wiatr uparcie wywiewa Cię w przeszłość
mej apokalipsy nie zapowiedział żaden z jeźdźców
przynajmniej znaki na niebie ułożyły się w jedno
z czasem wszystko nabrało lepszego smaku jak wino
i gdy już z sercem z kamienia uczyłem się żyć
ono nagle zabiło
Twoje emocje związane z wierszem ?
Komentarze 2
Choć już się nie znamy, zaglądam tu często z nadzieją na coś nowego, także mimo ze nie ma między nami słów, czuje jakbyśmy rozmawiali
a czy się znaliśmy?
dzięki za przeczytanie i pozdrawiam