Tęsknota

Głęboko zakorzenione poczucie beznadziei odbiera optymizm. Pozostawia pustkę wyzbytą wszelkich namiętności,oczekiwań.

Rodzi się powoli tęsknota za światem bez pułapek,frustracji,zła,bólu. Ale czy jest od tych ciężarów wolny gdzieś choćby skrawek.

Przyczajone zło jest zawsze. A ludzie jakby kochali swój gniew.

Przychodzi rozgoryczenie i demoralizuje,choć serce nadal irytująco karmi się nadzieją.

Poeci
Czy wiesz
 

Komentarze 2

Gość - Anna w sobota, 24 listopad 2018 18:21

Bardzo mi się podoba!
Pozdrawiam :-)

Bardzo mi się podoba! Pozdrawiam :-)
Oskar Wizard w niedziela, 25 listopad 2018 12:38

Rzeczywiście. Zauważam, że ludzie coraz bardziej kochają gniew. Tyle, że ten gniew rani ich wnętrza. Dobry wiersz. Pozdrawiam.

Rzeczywiście. Zauważam, że ludzie coraz bardziej kochają gniew. Tyle, że ten gniew rani ich wnętrza. Dobry wiersz. Pozdrawiam.:)
czwartek, 16 maj 2024

Zdjęcie captcha