Życie jest chwilą - która przemija 
upływający czas
tak bardzo nas zmienia
los przeznaczenia odbiera siły
zanika blask oczu
za mglistą zasłoną
przeżyte lata, ciążą balastem
coraz bardziej
ku ziemi pochyleni
stajemy się przeszłości cieniem 
chociaż tak bardzo –
życia spragnieni

autor: Helena Szymko/

Słowa - miewają ogromną moc
potrafią zawładnąć sercem człowieka
są komunikatorem międzyludzkim
mogą ranić lub też urzekać
każde czułe słowo, jest jak eliksir
dodaje radości życia
sprawia, że smutek z wiatrem ulata -
a nadzieja w sercu zakwita

autor: Helena Szymko/

jesteś najpiękniejszą ozdobą -
pośród kwiatów ogrodu
wiatr ci łodygi nie złamie
choćby wiał nieprzerwanie
rośniesz piękna i świeża
słońce płatki twe pieści
ubrana w szatę z bieli
woń cudną roztaczasz
pośród wszystkich kwiatów
nie, nie zerwę cię dzisiaj
rośnij nadal -
swym urokiem zachwycaj

autor : Helena Szymko/

Boże, spoglądasz na świat, oczyma smutku
że tak bezmyślnie niszczymy go złymi postępami
jak długo jeszcze Twoja litość
będzie dla nas usprawiedliwieniem
kiedy wreszcie rozliczy się każdy
ze swych uczynków i mrocznym sumieniem

ślesz nam przestrogi do opamiętania
byśmy cenili dobro natury
bo tylko ona jest naszym wybawieniem
nasza planeta, kurczy się z życiodajnych zasobów
kiedy już nic nie pozostanie do ofiarowania
człowiek zacznie niszczyć drugiego człowieka
bez nadziei na przyszłość -
bo przyszłość, przestanie już ludzkość czekać

autor: Helena Szymko/

Czas - mknie nieubłaganie
wycisza tęsknotę duszy
wyblakły słowa zachwytu
uwiędły, jak kwiaty bez wody
nie pieszczą  nie radują
pustka i żal duszę dręczy
pomimo upływającego czasu
wciąż zagubiona w tobie
staram się pogodzić z losem
z nadzieją, na lepsze jutro
może odrodzi się sens życia
poczuję drgania serca -
znowu będę szczęśliwa

autor: Helena Szymko/