Mroczna poświata las otuliła –
gwiazdy na niebie dziwnie zmatowiały
światełka na bagnach jak świetlików tysiące
tajemnicza mgła bagna otoczyła –
ciszę przerywa trzask łamanych gałęzi
ptaki nocy zamilkły wokół grozę się czuje
jakby coś dziwnego na bagnach się działo –
płacz cichutki słychać śmiechy – potem jęki
droga gdzieś zanikła ktoś w ciemności woła
zbłąkany wędrowcze nie ulegaj prośbom –
nie schodź na moczary
tam się dzieją dziwne rzeczy –
tańczą na nich nocne mary
autor: Helena Szymko/
Jesteś pragnieniem-czy już kochaniem
a może tyko wiatru graniem
na pewno duszy niepokojem
pobudzasz wszystkie zmysły moje -
zburzyłeś życia mojego ciszę
twoim istnieniem wciąż osaczana
już nie szum wiatru lecz ciebie słyszę –
słyszę cię serca mojego drganiem
ciepłym deszczem w blasku poranka
gdy wybrzmiewasz muzykę na fortepianie
i tą melodią ubarwiasz ciszę
autor:Helena Szymko/
Światło rozjaśnia mrok –
dając nam pewność i hardość duszy
ty swoje chowasz w zaułku marzeń
by nie ujrzano twego oblicza
nosisz na twarzy niewidzialną maskę
zerwij ją z twarzy uwolnij marzenia
o północy doznaj ich pięknych wrażeń
a od wschodu słońca
zaczynaj życie w otwarte karty –
cóż bez miłości i twoich pragnień
świat byłby warty .
autor: Helena Szymko/
Nieuchwytne gwiazdy goniące marzenia
po nieboskłonie nieba
wśród ciemności nocy
szukasz gwiazdy swych marzeń
cisza przerwana krzykiem
ptaki nocy spłoszyła
pies wyjący do księżyca
jak wilkołak którego pełnia zachwyca
bezlistne drzewa
rysują cieniem na granacie nieba
poświatą księżyca malując
grozę nocy ukazują
autor : Helena Szymko/
Ziarno posiane - brak urodzaju
owoc który dojrzał zbyt szybko się psuje
to co świeciło z czasem zmatowiało
serce w rozterce - co będzie dalej
cóż jeszcze gorszego stać by się miało
przenikasz przez życie jakbyś nie istniał -
borykasz się ścigasz ze swym własnym cieniem
niemoc owładnęła twój umysł i ciało
co będzie jutro czy los cię naznaczył
jak przechytrzyć czas
odzyskać wszystko co tak pięknie lśniło -
gdzie się podziała ich wzajemna miłość .
autor: Helena Szymko/
