Dopomóż nam Panie -
uwierzyć w to
czego umysł nie pojmuje
z dylematami życia
się zmierzyć
trudno nam zrozumieć
przesłanki życia
gdyż ono same
problemy funduje
ja wiem Boże-
że Ty tak bardzo
swój lud miłujesz
i pragniesz chronić
go od złego
ale na tym świecie
tyle nieprawości
które przytłaczają
człowieka spragnionego
sprawiedliwości
i chociaż on
tak bardzo się stara
ich wciąż przybywa
jakby wszelkie złe moce -
uwzięły się na niego
autor: Helena Szymko/
foto z netu/
Gy ujrzałem cię w ich cieniu -
ty się nimi zachwycałaś
zapatrzona w groźny urok
zmysły me opanowałaś
ja się stałem twoim cieniem
zakochana w ich potędze
tylko góry w sercu miałaś
nie wiedziałaś że istnieję
serce miałaś już zajęte
choć się wpatrywałem w ciebie
one były dla cię święte
w swym uczuciu oszalały
chciałem wyznać że cię kocham
mej miłości nieświadoma
ty się wciąż na nie wspinałaś
tylko one już istniały
ich potęga się liczyła
góry cię oczarowały -
w nich się tajemnica kryła
autor : Helena Szymko/
foto z netu/
W Niebiańskiej Krainie -
Aniołowie na harfach grają
w śnieżnobiałych szatach
niebiosa przemierzają
to kraina szczęścia miłości
i duchowego uroku
kwitną tam gwiezdne kwiaty
a wokół rozciąga się
bezkres puszystych obłoków
w tym niebiańskim świecie
Pan Bóg przechadza się modląc
modlitwa koronką różańca się plecie
święty Piotr bramy niebios uchyla
witając przybyłe dusze
by nie zbłądziły w przestrzeni
droga to bardzo daleka
tylko godnym wskazana
żeby się dostać po śmierci
do Królestwa Niebieskiego
trzeba sobie zasłużyć
by potem w niebiosach -
doświadczyć życia rajskiego
autor: Helena Szymko/
Zimowy poranek -
śnieżynkami sypie
ziemia bielą jakby malowana
nie uchyla nawet
rąbka tajemnicy
co pod śniegiem skrywa
tak swą bielą czysta
nie ma krzewu drzewa
gdzie by śnieg nie leżał
nie zobaczysz nawet
najmniejszego zwierza
większość leśnych zwierząt
do nor się już skryło
słońce dawno zasnęło
w swej złotej kolebce
ono też nie znosi
jej śnieżnych zamieci
gdy się uspokoi
może znów zaświeci
by ukazać urok
srebrzystego śniegu
w słońcu błyszczącego
który nam zesłała
zimowa władczyni
swoim panowaniem -
świat zawojowała .
autor: Helena Szymko/
Zajrzeć w głąb ludzkiej duszy -
wyczytać z oczu przemyślenia
wyprzedzać przepowiednie
by chronić planetę ziemię
gdyby tak można było - zapobiegać
skutkom nieszczęść i ludzkiej tragedii
bylibyśmy jak bogowie Olimpu na Parnasu szczycie
ale my jesteśmy tylko
przyziemnym ludzkim rodzajem
który nie zawsze wie czego pragnie
wyciąga rękę by dosięgnąć władzy i dobrobytu
tak rzadko kierując się rozumem sercem
za wszelką cenę sięgając po swoje ideały
zapominamy - że świat trzeba chronić
sami musimy dbać o przetrwanie
w czasie który nam jeszcze pozostał
bo kiedy kataklizmy opanują ziemię -
nasza planeta być może istnieć przestanie .
autor: Helena Szymko/
