SKOWRONEK

Ogród obrósł zielonym płotem

skowronek umila dzień śpiewem

Tak urozmaiconym i cudnym

melancholijnym biesiadnym

Podniósł z płotu skrzydła

wpadając w niebios sidła

Tam śpiewa usiadłszy na chmurze

w anielskim podniosłym chórze

Poszybował nadrzeczne gąszcze

rozweselił piosnką chrabąszcze

Teraz na polu uprawnym orze

serca smutne rozweselić może

Potem spoczął na dostojnym drzewie

i dziobie zielonkawo - brązowe igliwie

Dotarł biedak resztkami sił do gór

zdobył tonacjami zamczyska mur

I znów odpoczywa po rejsie na płocie

nuty wyśpiewując z motylem we flircie

Kazimierz Surzyn