Tyle jeszcze było
spraw i spotkań
czas nie czekał
rozmowa urwana
w pół słowa
błysk huk i podmuch
potem cisza
głęboka ponura
ciemność i nieszczęście
potem ci  co ocalali
płakali za nimi
łzami krwawymi
ileż jeszcze łez
zostanie wylanych
aby świat przestał
zużywać atrament
i powidział NIE!

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

zgarbieni
przygięci do ziemi
szarością codzienności
snują się
pomiędzy dniem i nocą

sumując
dzienny wysiłek
suma musi się zgadzać
z księgami losu

wracają
nastepnego ranka
wprzęgając się
w kierat codzienności
pchaczy świata


***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

nareszcie
zgasły światła
szum ustaje

cisza
myśli
powoli wirują

stres odchodzi
zmęczony
całodzienną pracą

leniwość
ogarnia
moje ciało

zmęczenie
wypełza
z plecaka

podnoszę głowe
już dwunasta
czas wypocząć

cisza otula
puchową kołdrą
spaaać


***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki