MIŁOŚĆ

Jesteś jak górski strumyk,

co daje moc przetrwania.

Powstałaś z promyków księżyca

aby ciemność barwić na jasno.

Rozkwitasz każdego ranka,

niczym pierwiosnek pachniesz wiosną.

Jak przebiśnieg pokonujesz trudności,

by potem żyć pełnymi garściami.

Widzę cię w żółtookich różach,

w kapeluszu z pelargonii,

w kształtach barwnych frezji,

w cieple słonecznych astrów.

Tak miło z tobą pić herbatę,

zasnąć u twego boku.

Rano popatrzeć na ciebie

i cieszyć się twoim oddechem.

Kazimierz Surzyn