Po co kwiaty rosną

skoro umierają

chwila szczęścia mija

a potem ból

po co kochać

gdy kochanym nie jesteś

po co dręczyć pragnąc

choć dane nie będzie

klęczysz rozdrapujesz rany

lekarstwa brak

zostałeś sam

bo człowiekowi do człowieka

bywa droga daleka.

 

Po pochyłości życia

wraca do swego gniazda

ale jazda

pazury zdarte

oczy jak martwe

byle do gniazda

ślizgiem trafiła

żyła jak żyła

to modliła

to złorzeczyła

radzić sobie musiała 

nie ona jedna

w wielkim świecie sama.

Znajdę
choćbym wiek cały
szukać miała
i przebiegła mil tysiące
tylko czy warto trud podjąć
i co zostanie potem
gdy strudzona siądę w kącie
kapcie ciepłe zmarszczek wiele
szyderczy śmiech ludzi
życzliwi powiedzą
i po co ci to było.

Były bale były stroje
dziś romantyzm nie przystoi
odeszły czasy gdy wiódł na parkiet
damę sarmaci pan

ciepłe słówko cieszyło uszko
ukłon w pas stuk obcasa
serca niewieście biły
miłosnym rytmem

dziś gdy pojął cię za żonę
uznał zadanie za skończone
ślubna musi przysięgała
ot i uroda miłości cała.

Niech nam marzeń nie zabraknie
a czystym sercom gwiazda
szczęścia oświetla drogę
miłość zagości w domu
poprowadzi anioł
my prosimy
my dajemy
bo cóż znaczą słowa
gdy czyny zbłądziły
podeptały skarby
ludzkiej duszy...