Zamknięta
Miałam kiedyś skrzydła -
choć trudno w to uwierzyć,
ktoś doszczętnie je połamał -
mimo prób - nie odrosły.
Latałam ponad horyzont -
byłam wolna jak wiatr.
Ktoś złapał mnie w klatkę
i zamknął na dobre.
Już ich więcej nie rozwinę,
bo cierpienie jest zbyt duże.
Miałam kiedyś skrzydła,
ktoś doszczętnie je połamał.
O autorze
NAJNOWSZE KOMENTARZE
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
20 luty 2024
Tutaj jest link do filmiku który zrobiłam, może się przyda na piątek... miłego d...
Gość - Weronika
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Bardzo dziękuję. Jestem Pani wdzięczna. Pisze Pani bardzo przejmujące teksty.
Gość - Kazimiera Duraj
Droga Krzyżowa
19 luty 2024
Oczywiście że tak... jestem szczęśliwa, że na coś się przydało moje pisa...
Właśnie gościmy
Odwiedza nas 608 gości oraz 0 użytkowników.
Komentarze 4
Smutny wiersz ale słyszałem że skrzydła odrastają trzeba je tylko podlać nadzieją na lepsze . Jedno małe ziarenko nadziei podlewane po trochu codziennie wyda owoc w postaci silnego pięknego drzewa . Pozdrawiam serdecznie Blue (nawet błękit nieba jest po twojej stronie) .
https://www.youtube.com/watch?v=GfCNRmCv2f4
Może masz rację marmurze - chociaż ciężko w sobie znaleźć tą nadzieję...
Ja w Ciebie wierzę . Jesteś i to jest najważniejsze . Najważniejsze żeby być dobrym da siebie samego i się nie obwiniać , a przesyłam kilka linków . Miłej nocki życzę .
https://ewelinastepnicka.pl/
https://www.facebook.com/oceanswiadomosci/
https://www.facebook.com/BeataPawlikowska/
https://www.youtube.com/watch?v=4NHUtIBpCQU
Marmur dziękuję Ci za dobre słowo i oczywiście za linki - napewno się przydadzą.
Pięknego dnia