Gdy noc

już porankiem

zgaśnie.

Gdy słychać

pierwsze ptasie trele...

Żegnam czule senne baśnie.

Czas na spotkanie Przyjaciele!

 

Wciągam z nadzieją

głęboko powietrze.

Bo może nutkę

twoich perfum

wyczuję?

Radości tyle,

że w sercu

nie mieszczę!

Wiesz przecież

jak bardzo

cię potrzebuję.

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

Nie pozwalasz oswoić się.
Jaszczurkę  już dawno bym zrobiła swoim przyjacielem.
 
Co nosisz w sobie, co skrywasz,
Myśli masz spięte nerwowym uśmiechem.
Jesteś ,a jednak Cię nie ma.
 
Chciałbyś mieć nade mną władze.
Kręcić mną jak baletnicą , znać moje myśli
By nie pozwolić mi samej myśleć.
 
Jeszcze trochę się pomęczę , puszko szczelna
I dowiem się co skrywasz
w swym metalowym środku.
 
A taką miałam nadzieje.
Wielką nadzieje.
Zepsute wnętrze odpycha skutecznie.
Od takiej przyjaźni, uciec, zapomnieć najchętniej.