Kocham Twoje
usta różane
na moich ustach
rozpierzchłe bajecznie
miłością oczarowane
tylko one są w stanie
oddać całusy namiętnie
bez reszty wypieścić
jak trzeba zamilknąć
do woli chwalić ganić
są niczym chleb
dla życia potrzebne
słów języka życzliwość
ustami wypowiedzianą
przyjmę z radością
Kocham Twój
kolorowy uśmiech
szczęśliwości życia
Kazimierz Surzyn
Kiedy żyła dawałem
Jej kwiaty wdzięczności
laury sercowe miłości
cieszyliśmy się sobą
Teraz nad grobem
płaczę w zaciszu
różaniec odmawiam
pocieszenia szukam
Jak dawniej przynoszę
piwonie czerwone
bukiety kolorowe
rozmawiam czule
Mam w boleści serca
ciągle żywe ostatnie
nasze pożegnanie
na sali szpitalnej
kiedy umierała
na moich rękach
do piersi wtulona
z losem pogodzona
"synku nie płacz
ja wiem że sobie
w życiu poradzisz" -
cichutko wyszeptała
Dzięki Twym naukom
poświęceniu pokorze
radzę sobie dobrze
choć mamusiu tęsknię
Kazimierz Surzyn
Uwielbiam Twoje
spojrzenia słodkie
jak raj niebieskie
one bez słów mówią
że jesteś zadowolona
Uwielbiam gdy wpadamy
na siebie spojrzeniami
patrzymy wtedy głęboko
w nasze dusze serca
tak że wszystko dookoła
ginie gdzieś za nami
tylko my jesteśmy sami
tak właśnie patrzą
szczęśliwie zakochani
Kazimierz Surzyn
Do ludzi się uśmiechaj
najszczerzej kochaj
życz każdemu zdrowia
niech spełniają się marzenia
a szczęście niechże burzy chmury
pomyśl na łonie natury
tu umysł bardziej świeży
co chcesz zmienić ulepszyć
puść w niepamięć urazy
nie krzywdź innych dlatego
że zostałeś skrzywdzony
ile tylko możesz podróżuj
każdą chwilę życia pielęgnuj
niczym kwiaty w ogrodzie
tańcz przy świetle księżyca
rozkochaj się w gwiazdach
słońce miej stale na ustach
uszczęśliwiaj spojrzeniem
otul w potrzebie płaszczem
uracz rozmową chorego
nie wierz " autorytetom"
pokochaj takiego jaki jesteś
a będziesz wzorem dobroci
najczystszej życzliwości i miłości
to są tylko rady
ale ty sam wiesz jak żyć
Kazimierz Surzyn
Najlepiej wybaczyć sobie
i innym doznane krzywdy
na stokach górskich
w cudzie ekosystemu
dookoła bujność lasów
zdrowych zielonych płuc
wysoko w błękicie niebo
kłania się pięknie górom
a ja jak obłok zawieszony
w tej kojącej przestrzeni
w ekstazie szczęścia
wszystko przebaczam
prawie się rozpływam
po przepięknym zakątku
w mej duszy mieszka radość
a w sercu wybaczenia miłość
Kazimierz Surzyn
