Poezja Ikara.

 

Poezjo!

Łabędzi krzyku

oczekującym pierwiosnków.

Lotem Ikara wstępuję na niebo...

Nawet zimą

czarujesz serce wiosną.

Dodajesz życiu blasku

i miodu przedniego.

 

Wzlatuję na twoich skrzydłach,

aby dotknąć słońca.

Wśród gwiazd

przytulam okruchy radości.

Lot pełen marzeń

niech trwa bez końca!

Zwłaszcza tych

o szczęściu

oraz miłości.

 

Lecz wyżej nieba

wielki mur prozy

zbudowano.

Jak ćma wciąż uderzam

tracąc skrzydła atramentowe.

Od wieków upadki Ikara

z zachwytem

oglądano...

Lecz ja u stóp ci kładę

wzruszenia nowe.

 

 

Oskar Wizard

 

 

 

Miłość
Depresja
 

Komentarze 1

Gość - Kropla47 w sobota, 03 luty 2018 22:12

Cudowna melancholia. Jak zawsze pod wrażeniem wiersza.
Pozdrawiam

Cudowna melancholia. Jak zawsze pod wrażeniem wiersza. Pozdrawiam :)
sobota, 27 kwiecień 2024

Zdjęcie captcha