Chciałabym być-
słońca promieniem
by móc ci świecić w oczy
każdego poranka
chłodnym powiewem zefirka
co pot z czoła osuszy
płomieniem świecy
gdy siedzisz zasłuchany
w cichą melodię
problemami życia przybity
zmęczony pracą
zabłąkany w myślach
co ci przyniesie
każda następna życia chwila
czy jeszcze iskra
nadziei rozgrzeje ci serce
przyćmi sercowe smutki
ofiarując chwile radości
i stanie się - przeszłość
przyszłością.
autor: Helena Szymko/
wiersz powstał - 23.02.2010 r.
foto z Google/