Upadłam zbyt nisko,

Powstać nie mogę.

Ludzie znów mają pośmiewisko,

Nikt nie powie "chodź, wstań, ja ci pomogę".

Upadłam zbyt nisko,

Powstać nie mogę.

Ludzie znów mają widowisko,

Ile jeszcze mam znosić tę trwogę.

Upadłam zbyt nisko, 

Powstać nie mogę.

Choć byłam tak celu blisko, 

Znów ktoś podłożył mi nogę.

Zostałam sama,

Obolała, przez ludzi skopana.

Porażka jest mi dana,

Jestem samotna, załamana.

Zostałam sama,

Obolała, przez ludzi skopana.

W mym sercu ogromna rana,

A ja wciąż jestem o innych zatroskana.

Zostałam sama,

Obolała, przez ludzi skopana.

Wokół mnie buduje się ogromna tama,

Która jest przed innymi zamykana.