Przez Kropla47 dnia wtorek, 06 sierpień 2019
Kategoria: WIERSZ

Pokolenie Kolumbów

 

Na powstańczej barykadzie, poranek
wstawał nieśmiało
Podharcmistrz Szarych Szeregów,
Krzysztof Kamil Baczyński
(żołnierz batalionu "Parasol")
nie zmrużył oka.
Słowa suche jak strzały z Wisa.
Za nimi młody człowiek zaledwie dwudziestoparoletni,
szczęśliwy... zakochany. Pisał piękne wiersze.

Ojczyzna wezwała.

Poświęcił życie dla wyższych wartości,
położył na szali swoje młode życie.
Za Wisłą Rosjanie patrzyli jak kona
starta w proch, paląca się Warszawa.
Tysiące zabitych na ulicach,
wśród nich Kamil,
miesiąc później jego żona Basia.

Dzisiaj stają do Apelu Poległych.
Ja powojenna, nie umiem sobie wyobrazić,
ogromu szaleństwa...ocieram łzę.

Kazimiera Duraj

Foto z netu

/Rzeź Woli stanowiła bezpośrednią realizację rozkazu Adolfa Hitlera
nakazującego zburzenie Warszawy i wymordowanie wszystkich jej mieszkańców.
W trakcie masakry, której punkt szczytowy przypadł w dniach
5-7 sierpnia 1944 zamordowano od 30 tys. do 65 tys.
polskich mężczyzn, kobiet i dzieci./

Leave Comments