Poplątane węzły przeznaczenia drogi które prowadzą do nikąd ścieżki na których nic się nie zmienia historie bez dobrych zakończeń drążysz szlaki w strefach półcienia usiłując przeniknąć sprzeczności na tej drodze nie ma zmęczenia bo dopędzi cię widmo beznadziejności szorstką ręką codziennie odmierzasz szlak drogi przebytej w rozpaczy czasem wątpisz czy to jest ziemia zniszczona ręką przekrętnych bogaczy myślisz czasem o Bożym dziele o tej ziemi ludzim poddanej jak ironia losu w niedzielę zmusza wiernych by podnieść lament wszyscy czekają z nadzieją na losu odmianę włosy od potu się kleją czas zrobić życia remanent *** Dział: Proza życia *** Zbigniew Małecki

Miłe słowa
są miodem
na skołatane serce.
Podporą bywają
wśród burzliwego losu.
Zawsze jest na nie czas
i miejsce.
Bo kiedy taka okazja
trafi się znowu?

Jest wiele słów
rodzących smutek, zwątpienie...
Są jak mielizny
wśród życia oceanów.
Lepsze jest nawet
słowne przytulenie.
Nim powiesz coś,
wpierw się zastanów.

Dobrze jest chwalić
i prawić komplementy.
Urocze słowa
uśmiechy ust wyhodują.
Złe niech padną
w zapomnienia odmęty!
Miłe słowa
przecież niewiele kosztują!

Oskar Wizard

Już tyle miesięcy
się mijaliśmy.
Telefony dzwoniły
coraz mniej...
A jednak dziś znów
się spotkaliśmy!
Odpadł z serca
wątpliwości cierń.

Jak dobrze widzieć
przyjaciół w zdrowiu.
Uśmiechem i żartem
dzielić się zachłannie.
Musimy za tydzień
spotkać się znowu!
Chwile spotkania
chłonąć zachłannie.

Myślałem, że znów
powróciła samotność?
Lecz widzę, że sam
się na nią skazywałem.
Przecież przyjaźń
poprawia serca żywotność!
Te chwile są bezcenne
i wspaniałe!

Oskar Wizard

Wciąż trwa
chocholi taniec!
Zamiast chleba
będą igrzyska!
Najpewniej niesmak
po tym pozostanie.
Dwóch posłów
i kibiców trzysta!

A mnie już nudzą
te wieczne przepychanki.
Kiedyś wierzyłem,
że są dla mojego dobra...
Kiełbasa wyborcza
i obiecanki...
A potem w łeb
jak wściekła kobra!

Skłóceni ludzie
warczą na siebie...
W tym czasie partie
zarabiają kokosy!
Już jutro ma być tu
jak w niebie!
Pojutrze jak zwykle
na kwintę nosy!

Oskar Wizard

Już szron na głowie,
lecz uśmiech nie słabnie.
Jak dobrze, gdy tulą
spracowane ręce!
Będziecie
moimi ideałami
zawsze!
Za wasze serce,
dziękuję wielce!
 
Dziękuję dziadkowie
za miłość i opiekę!
Ja też kiedyś
dziadkiem zostanę...
Często w smutku,
tylko Wy
podawaliście rękę...
Wasze zmarszczki
są przeze mnie kochane!

Oskar Wizard

Problemów
jak każdy
mam całą masę.
Dobrze, że pamiętam
ich zaledwie połowę.
Podobnie jak ty,
daję sobie radę.
Czasem myślę,
że zbyt wiele mogę?
 
Wszystko udaje się
zawsze ogarnąć.
Choć lista zadań
uporczywie się wydłuża...
Ważne, by nigdy
w miejscu nie stanąć.
Chwilka relaksu
jest coraz krótsza.

Rolą mężczyzny
jest grać bohatera.
A jednak gdy słabnę,
pomocy potrzebuję.
Niezbędna mi twa kibić,
która przytula.
Bo tylko w twoich ramionach
bezpiecznie się czuję!

Oskar Wizard

Wybacz Skarbie,
że do Ciebie już nie zadzwonię.
Nie będę rejestrował
swojej karty.
Miasto w ogniu
aktów terrorystycznych płonie!
To już nie są żarty!
 
Bo gdybym zarejestrował telefon
w kiosku najbliższym...
Mogłaby dane użyć
do wzięcia kredytu dama...
Wiec niech od lutego
telefon milczy!
Po prostu odwiedzę cię
osobiście z rana!

Oskar Wizard

Spójrz!
Jak słodko
ten ptak śpiewa!
Z pewnością
jest szaleńczo zakochany...
Melodią przytula słońce
i błękit nieba.
Jakże ten śpiew
jest wzruszający i wspaniały!
 
A drzewa?
Splecione jak w tańcu
gałęziami?
Nawet zwierz dziki
jest dziś zamyślony...
Coś dzieje się też
między nami!
Jestem przy Tobie
tak rozpalony!

Oskar Wizard

Nie zauważyłem, że jesteś inna,
Nie zauważyłem, że to nie Ty,
Nie zauważyłem, że się zmieniłaś,
Nie zauważyłaś, że byłem zły.
 
Nie zauważyłaś, że mnie skrzywdziłaś,
Nie zauważyłaś, że to nie ja,
Nie zauważyłaś, że płaczę w sercu,
Nawet jak była widoczna łza.
 
Nie zauważyliśmy, że coś się zmieniło,
Choć nic nie było tak samo jak dawniej,
Gdybyśmy się już nie spotykali,
Może by było o wiele łatwiej.
 
Kiedyś myślałem, że to się uda,
Dziś został jedynie żal,
Nigdy więcej nie uwierzę w cuda,
Nie patrzę już, jak kiedyś w dal.
 
Bardzo mi przykro, że coś się zmieniło,
Nie jestem już tym, kim kiedyś byłem,
Między nami istniały różnice,
Których niestety nie zauważyłem.

Jakże mi tęskno
do łąk ukwieconych...
Motyli barwnych
jak słoneczne marzenie...
Ziół wiosenną świeżością
nasyconych...
Wszystko to obrazem
sercem malowanym spełnię.

Niech wreszcie ożyją
krokusy i przebiśniegi!
Śnieg zniknie,
pochłonięty soczystą trawą.
Rozkwitną dziewczyn
uśmiechów perełki.
Dzień będziemy witać
smaczniejszą kawą.

Nawet deszcz stanie się
bardziej romantyczny.
Grać zacznie melodię
nowej miłości.
Maluję obraz wiosny
pragnieniem śliczny.
Będzie w nim zachwyt
i dużo czułości.

Oskar Wizard

Ty jesteś moim natchnieniem
Rymuję światło
dla twej przyjemności.
Rozgrzewasz duszę
przeciągłym westchnieniem.
Jest w nim kropla
miodowej czułości.
 
Tyś moją panią,
ja tylko sługą.
Dotykasz wargami
poezji róży.
Przytul spojrzenia
chwilą długą!
Będzie to nagrodą
Mojej Muzy.

Jest w Tobie miłość,
ból i zamyślenie!
Pragnę barwne uczucia
ubrać w słowa...
Dla ciebie
sam się
w wiersz zmienię!
Szczęśliwy,
nigdy nie będę
tego żałować!

Oskar Wizard

Śnieg
Mróz
Przenikający
Okna, pościel, dłonie
Milkną
Marzenia
W ciszy
Lecz ciało wciąż płonie

Pragnienie
Dotyku
Przytulenia
Zbyt szybko nabrzmiewa
Westchnieniem
Budzisz sen
Najsłodszy
Tam, gdzie ekstaza ciała rozgrzewa

Rankiem
Tęczowym
Słonecznym
Sytym wrażeń
Porwana pościel
Twój zapach
Ślad szminki
Świadkiem spełnionych pragnień

Oskar Wizard

w nieładzie rozrzucone
myśli nieokreślone
szukałem czegoś
co było ważne
bardzo
teraz mam bałagan w głowie
ani śladu tej myśli
ratujcie panowie
to było coś
sam już nie wiem co
ale było ważne
nieważne
znalazłem inne myśli
zgubiłem je zeszłej wiosny
popatrzcie jak podrosły
nawet zapuściły korzenie
nie nie
te myśli to całkiem inna sprawa
teraz muszę posprzątać
a to niełatwa zabawa
wszystkie się walają po kątach
jak je poukładam na stosach
i wstążkami przewiążę
to może przed kolacją
znaleźć tę myśl zdążę
już wiem
znalazłem
mam kupić bułeczki
do kolacyjnej paróweczki
zmykam bo sklep zamkną
a myśli niech leżą
posprzątam może kiedyś
tak tu przytulnie i swojsko
to nie jest przecież wojsko


***
Dział: Inne wymiary
***
Zbigniew Małecki

Płyną pociągi
dławiąc się obłędem.
Lecz w żadnym z nich

Ciebie nie ma.
Mijają jak życie
w szalonym pędzie!
Już blask gwiazd
dzień w wieczór zmienia.

Wiem, że jesteś
w jednym z tysiąca.
Jak błędny rycerz
gubię rozkłady.
Dookoła nostalgia
ciszą płynąca...
Zbyt często
szczęście mijamy.

Lecz oto znów
drzwi się otwierają.
Wiem, że to na Ciebie
wciąż czekałem!
Ramiona już prawie
radośnie przytulają...
Nie ten peron!
Znów sam zostałem!

Oskar Wizard

Z marzeń
największych
wyśniona...
Wyczekiwana
przez całe życie.
Radość
w piękne ciało
wcielona.
Bez końca podziwiana
w zachwycie!

A każde słowo
przytula miodem.
Szczęście poranka
i zachwyt wieczoru.
Rozpala uczucia
chroniące przed chłodem.
Bukiet namiętności,
oaza spokoju.

Życie stało się
od snów piękniejsze.
Kim więc jest
księżniczka wytęskniona?
Spójrz w moje oczy,
zamiast czytać wiersze!
Nie wie jeszcze,
że kochaną jest
właśnie ona!

Oskar Wizard

Niech płonie z rozkoszy
ciało okryte pocałunkami
aksamitem namiętności
złączone ciała i dłonie
delikatność i ekstaza doznań
nieśmiałość i gwałtowność
niech miłość ogniem płonie

wieczorem a potem w nocy
i przez dnia słodkie godziny
z dala od świata ukryci
w serc i zmysłów
uniesieniu
się tulimy

mijają godziny
w zaciszu słodkich przyjemności
przyśpieszonym oddechem
całuję oczy usta i szyję
uwielbiam jedwab potoków
dotykanych z czułością włosów
w takich chwilach
czuję
że naprawdę żyję

Oskar Wizard

Nie daje mi spać
marzenie o niej.
Bo ta dziewczyna
to wprost ideał!
Na widok spojrzenia
serce płonie!
Nigdym w sercu
takiego wzruszenia
nie miał!

Ten zgrabny biust
i bujne loki...
Wcięcie w talii
do dłoni pasuje!
Uśmiech warg
czyni uroki!
Po prostu dziewczę
mnie fascynuje!

Gdy idzie,
ulica w zachwycie zamiera.
Płynie na szpilkach
śliczna dziewoja...
Widok moje serce
tęsknotą rozbiera.
Niestety,
cudowna dziewczyna
nie jest moja!

Oskar Wizard

Nasze Bollywood,
choć od Indii dalekie...
Tak bliskie jest sercu
każdego dnia.
Dzielimy sekrety,
te małe i te wielkie...
Uwielbiam,
gdy ubierasz się
jak księżniczka!

Stworzymy serial
spełnionych marzeń.
Daleki będzie
od naszych możliwości...
Zastąpimy je serc
bukietem wyobrażeń.
Od złota lepsze są
słodkie czułości.

Oskar Wizard

Skąd tyle uroku
się w tobie mieści?
Spoglądam wciąż
z rozmarzeniem...
Życie nabrało
rumieńców i treści...
A serce?
Też marzy z westchnieniem!

Gdy widzę cię,
czuję przyjemne gorąco.
Szkoda, że wciąż
tego nie dostrzegasz...
Wyglądasz jak wiosna
kwitnąco.
Jaka szkoda,
że na kogoś innego czekasz.

Bo w tobie jest piękno
i czar osobisty...
Dołącz mnie
do swoich zainteresowań listy.

Oskar Wizard

Pragnę zachować
te chwile w pamięci.
Bo każda z nich
jest bezcenna.
Tyle, ile serce
jest w stanie pomieścić.
Nastrojem urocze,
słodkie, wiosenne.

Napiszę wiersz
i tobie go podaruję.
Wspomnienie
o wspólnie dzielonej
wrażliwości.
Uchwyci pióro to,
co serce czuje...
Skarb najcenniejszy
ukryty jest w czułości.

Zakwitnie bukiet uczuć,
zamiast kart kalendarzy...
Będziemy go wspólnie
zachłannie pielęgnować.
Rozrośnie się pięknie,
w miarę miłych zdarzeń...
Powiedz, jak go
na zawsze już
zachować?

Oskar Wizard