Dzień rozpoczęty
słońca lśnieniem
zapachem wiosennych kwiatów
i Twoim pozdrowieniem
Przypina obłoki
do rozmarzonego nieba
szepcząc w natchnieniu
właśnie Ciebie mi potrzeba
Ja wraz z porankiem
również powtórzę
Naszym życzeniom
niech stanie się zadość
Wspaniały dzień
dla nas
już wróżę
Bo dzięki Tobie
jest szczęście i radość
Oskar Wizard
W świecie
wypełnionym doskonałością...
Tam, gdzie wszystko jest
jak z mydlanej opery...
Nie ucieszysz się
prawdziwą przyjaźnią, miłością...
Bo też obraz
tego świata
jest całkiem nieszczery.
Cóż znaczy przyjaźń,
bez wsparcia
w godzinie próby?
Jaka to miłość
pozbawiona tęsknoty?
Świat idealny,
to miraż zgubny!
Na niego
wcale nie mam ochoty.
Wypada wprawdzie mówić
doskonałe komplementy...
Przyjaźń też
na wspaniałych słowach
się wspiera.
Lecz nikt z nas
naprawdę nie jest święty...
Niech będzie to historia
piękna
lecz szczera.
Oskar Wizard
Chciałbym
wyzwolić się Pani
spod Twojego uroku.
Namalować wyobraźnią sny
o wolności.
Już zawsze samotnie
kłaść się
o zmroku.
Pragnę zapomnieć
jakie jest imię
Miłości.
Chciałbym zachłannie
uciec z rozkosznej niewoli.
Mieć wolne od marzeń,
gdy naszą oazę zostawię.
Zapomnieć
na zawsze
jak zazdrość boli.
Niestety,
Miła Pani,
ja...
nie potrafię!
Oskar Wizard
O to, że mój pies
od trzech lat
ciągnie na luminalu...
Losie przewrotny!...
Nie mam do ciebie żalu.
I o to,
że królik
ma zaburzenia błędnika...
Trudno! Niech sobie w poprzek fika!
Może w końcu
uda mu się
wyjść z choroby?
Jako Królik Wielkanocny,
będzie służył
dla Świąt ozdoby!
Mógłbym jeszcze długo
rozwijać listę moich trosk...
Lecz wolę śmiało
śmiać się losowi
prosto w nos!
I wtedy milknie
złośliwiec zawstydzony!
Pod stołem chrapie pies
z życia zadowolony.
Królik, tuląc się,
słucha bicia mojego serca...
A mnie dusza
na szczęście
się otwiera!
Oskar Wizard
*- Królik po miesiącu leczenia
coraz częściej przyjmuje normalną postawę.
**- Ależ oczywiście, że łatwiej kupić nowego.
Ale czy nie lepiej jest ratować życie
niż wymieniać na nowszy model?
Panie Anioł,
a może Anielico?
W końcu nikt waszej płci
nie zdradził ludzkości...
Wiem, że bardzo
piękne masz lico.
I słowa czułe,
pełne tkliwości.
Weź jednak
kawałek mojego krzyża
Aniele!
Przecież do pomocy
cię przydzielono.
Nie będziesz siedział
wciąż w obrazie
w kościele!
Już widzę,
że w gniewie
marszczysz czoło...
Jak mi pomożesz,
laurkę o tobie
wyślę do Boga.
Będę cię chwalić
aż pod same niebiosa!
Nasza współpraca
będzie owocna!
Aniołom
modlitwa człowieka
też bywa pomocna.
Oskar Wizard
Tak bardzo Cię lubię
nie wiesz nawet
jak mocno
a że jestem skryty
i znajomym uprzejmy
czasem zbytnio milczę
spotykamy się
dniem upalnym
i porą nocną
ile razem tęczy na niebie
i gwiazd widzieliśmy nie zliczę
ile wspólnych marzeń
i snów najpiękniejszych
śniliśmy
potem kawką poranną
osładzaliśmy poranek uroczy
tak różni
tak bliscy
tak bardzo się zżyliśmy
że wszędzie widzę
uroczy Twój wzrok
Twoje piękne oczy
Oskar Wizard
Bezbrzeżny ocean
fotografii i słów...
Na nim laptopy
płyną jak dumne żaglowce.
Na wirtualnym niebie
stada cyfrowych aniołów.
W głębinach demony
budzące emocje.
Rodzą się uczucia
wśród wysp wirtualnych.
Niejedna syrenka
odnajdzie tu
swojego satyra.
Pełno tu historii
wielkich lub banalnych...
Serwerami mkniemy,
ty i ja...
Chcesz coś mi powiedzieć,
słyszę klawiatury szelest.
Może uszczypnąć
lub napisać coś miłego?
Jakie to dziwne,
nie ma tu życia
a jednak jest!
Jesteśmy blisko
raju elektronicznego?
Oskar Wizard
Już niepotrzebny
słoik lubczyku tobie.
W pracy nie musisz
udawać Tarzana.
Dziurawa pamięć
sumienia nie skrobie.
Nie zdradzi cię też
stara ukochana.
Małą masz rentę,
dlatego jesz wszystko
z zachwytem.
Nie pijesz kawy,
gdyż masz słabe serce.
Nie wyślą cię na wojnę
z karabinem!
Więc raduj się wielce!
Przeżyłeś rówieśników,
więc znowu wygrałeś!
Twoją przyszłość stworzy
stado rumianych księży.
Cieszysz się jak dziecko,
że z łóżka
dziś żywy wstałeś!
Wybaczą ci wszelkie potknięcia,
nie jesteś na rozumu uwięzi!
Oskar Wizard
Jam Jamioł Twój!
Witaj pod moimi skrzydłami.
Nie słuchaj innych ,
żaden zbój!
Otoczę Cię
rozkosznymi poezjami!
Możesz wszystko zyskać,
niczego nie stracić!
Nawet gdy wkurzam,
pobudzam do działania!
Przy mnie
będziesz się
uczuciami bogacić...
Jeśli zechcesz,
nauczę sztuki kochania.
Będę trwać przy Tobie
aż do nienawiści
albo ekstazy...
Uwierz,
że to Ty
o efekcie zadecydujesz!
Bo coś najpiękniejszego
może nam się przydarzyć...
Czy już mnie,
tak jak ja Ciebie,
miłujesz?
;)
Oskar Wizard
to takie proste
wystarczy wykonać pierwszy krok
zamienić więzy
krępujące szczęście
w skrzydła zwycięstwa
aby odnieść sukces
wcale nie
po pierwszym kroku
przestraszysz się zapewne
własnej odwagi
świat nadal będzie
wczorajszy
a jutro
niedopowiedziane
zabraknie wytrwałości
która spłonie w ogniu
słomianego zapału
to sprzężenie zwrotne
trudno zmienić przyzwyczajenia
sposób myślenia
najtrudniej zawsze
jest zmienić siebie
może więc
odłóż skrzydła
zamień je na schody
wspinaj się powoli
lecz systematycznie
aż do celu
każda przemiana
wymaga wysiłku
wytrwałości
i czasu
prawdziwa przemiana
widoczna jest
dopiero
na szczycie piramidy
zwanej
determinacją
Oskar Wizard
Gwiazdy ci będą
świadkami marzenia.
A każda zna
inną historię miłosną.
Niech nigdy
nie zabraknie
już przytulenia.
Miodem otulę serce,
a myśli wiosną.
W sny wplotę
zamęt uroczy.
Roziskrzę namiętnością
twoje spojrzenie.
Połączą się usta
dzisiejszej nocy.
Pragnienia okryje
rozkoszne spełnienie.
Kochać wypada
zawsze za bardzo.
Najpiękniej,
gdy uczucie
jest odwzajemnione.
A jeśli nie,
to także warto!
Pokochaj też
moje serce,
tak uczuć spragnione.
Oskar Wizard
ukryte w szafie
zamkniętej
na klucz
ze stali
pokryły
notesy
i dawno zapomniane
kalendarze
jeszcze wczoraj tętniły
życiem
zachwycały
barwami
czterech pór roku
nadziei
fascynacji
spełnionych pragnień
i wiary
że wszystko
co dobre
może się zdarzyć
świat był
taki wielki
pełen tajemnic
i wielu możliwości
teraz zapewne
mają już tylko jedno
pragnienie
abym
otworzył
szafę zamkniętą
stalowym kluczem
i przeczytał je
czasem
bo wtedy
ożyją
Oskar Wizard
lubię ciepło twoich dłoni
zwłaszcza
wieczorem
pomiędzy
wczoraj i jutrem
gdy nadzieja
rozkwita
gwiezdnym pyłem
lub gaśnie
pośród snów
niespełnionych
lubię ciepło twoich dłoni
gładzących moje
wzruszenia
natchnienia
i niepokój
są balsamem
na wszelkie
zawirowania
w życiu
uwielbiam
twój dotyk
będący obietnicą
szczęścia
i nadzieją
że wszystko
jednak
ma jakiś
sens
Oskar Wizard
przycupnęło skromnie
pomiędzy
zakurzonymi książkami
i rozpalonym laptopem
może pozostawił
je któryś
z miłych gości
a może
upadło przypadkiem
podczas
ostatniego rozstania
bez gniewu
lecz z podtekstem
wychodząc z cienia
otrzepało
przydeptne
niepamięcią skrzydła
aby wznieść się
w okolice żyrandolu
bo słowa
nie lubią pozostawać
niezauważone
i bez odpowiedzi
próbowałem
złowić je
siatką na motyle
pamiątką z dzieciństwa
którą łapałem też
słowa dorosłych
tak zapalczywie
przeze mnie
gromadzone
jako sentencje
o życiu
byłem ciekawy
czy jest to słowo
przyjazne
może nawet zakochane
lub chce
mnie przed czymś przestrzec
niestety
słowo wyleciało
przez otwarte okno
w kuchni
w której gotowałem
właśnie kawę
aby delektować się
aromatem
napoju
i tego właśnie słowa
widocznie
nie trafiło na swój czas
było przeterminowane
albo skierowane do kogoś
innego
straciłem słowo
ale zyskałem
pytanie
bo świat nie znosi
próżni
Oskar Wizard
Dlaczego niektórzy
szczęście mają?
Inni zaś ani pół grama?
Dlaczego są kochani
i sami wciąż kochają?
Czemu on jest samotny
a ona sama?
Pytań wciąż będzie więcej
niż odpowiedzi...
Lecz wszystkie
mądre książki
na to wskazują...
Że szczęście
w sercu
się mieści.
Zwyciężają ci,
którzy je
poczują.
Kto żyje przeszłością,
nie będzie kochany.
Lubimy tych,
których myśl
przyszłość zdobywa.
Wiem już,
że czeka mnie
los wspaniały!
Bo lubię
wśród takich jak ty
optymistów
przebywać.
Oskar Wizard
kiedy nie czytam poezji
jestem zupełnie inną osobą
spaceruję z psem kapelusznikiem
lub rozmawiam z królikiem od Alicji
w komfortowej klatce
naszym rozmowom
przysłuchują się
dwie wredne papugi
Jacka Sparrowa
śmiejąc się
skrzekliwie
albo też
złośliwie
zbieram książki
podarowane
za darmo
przez osiedlową bibliotekę
na półkach darmowej wymiany
kiedyś
je wszystkie przeczytam
jeśli wolnych chwil
w życiu
wystarczy
lubię spotykać się
z hardcorową zbieraniną
przyjaciół
z którymi
dzielimy włos na czworo
liczymy diabły na czubku szpilki
i lejemy miód z serca
kiedy oglądam przed zaśnięciem
przez kwadrans
(zawsze jestem niedospany)
kolejny film o ratowaniu świata
zastanawiam się
poezja
wiersze
rymy
w co się zaplątaliśmy
i po co?
Oskar Wizard
Odkryłem rolę pracy
w umałpianiu człowieka...
Zwłaszcza, gdy pracuje
na dwa etaty.
I gdy ta praca
niezbyt urzeka...
I zapominasz już
wygląd swojej chaty.
Lubię jak małpa
wylegiwać się po robocie...
A wcześniej jak szympans
skaczę po fajrancie!
Gdybyż tak jeszcze
zarabiać góry złote...
Lecz to nierealne
na obecnym froncie.
Lubię więc bujać
w obłokach
jak małpa na gałęzi.
Jedyna to rozrywka,
gdyż w domu
trzeci etat czeka.
Czego się jednak nie robi
dla rodzinnych więzi?
I to poświęcenie
dla bliskich
wciąż mnie urzeka!
Oskar Wizard
I chociaż wiosny nadal nie ma...
Skuta lodem wciąż jest ziemia...
To myśli już wiosenne,
słoneczne i pogodne...
Czas już wpasować się
w lżejsze sukienki i spodnie...
Usiadłem na swojej
ukochanej plaży...
Może coś pięknego
dziś się wydarzy?
Myślami wysyłam
serdeczne nadmorskie
pozdrowienia...
Życzę dobrego relaksu
i wiosennego
serca westchnienia...
Oskar Wizard
westchnieniem serca
koloruję dzisiejsze niebo
mam dłonie
głodne twojego przyzwolenia
ramionom
nadaję rytm
skrzydeł rwących się
do lotu
tam
gdzie zechcesz
spotkać mnie
i szczęście
wzbudzony twoim pięknem
uwalniam marzenia
z różanego raju
aby padły
w zachwycie
u twoich
stóp
i ponownie rozkwitły
Oskar Wizard
Chciałbym...
Spotkać się z tobą...
Na dróg rozstaju...
W połowie drogi,
między szeptem
i serca drżeniem.
Chciałbym...
Złowić w spojrzeniu...
Iskrę, która rozpali
niebo...
W połowie drogi,
między słonecznym zachwytem
i księżycową sonatą.
Chciałbym...
Umówić się z tobą...
Na zachód od Edenu...
Bo na wschodzie
straciliśmy już wszystko.
A ja chciałbym
odzyskać...
Ciebie!
Oskar Wizard